Chór Lipa zhladuje na lěto 2023 a předstaji sobustawam nowe projekty

Na swojej hłownej zhromadźiznje 16. januara w awli Šule Ćišinskeho w Pančicach-Kukowje zhladowaše předsydstwo chóra Lipa na minjene lěto.

Kónc lěta měješe towarstwo 71 čłonow, wot toho 54 aktiwnych spěwarjow. Chór pod nawodom Jadwigi Kaulfürstoweje měješe dźewjeć zjawnych wustupow, zwjetša w Hornjej Łužicy. K tomu słušeja woblubowane koncerty kaž nalětni, přeco w meji, w klóšterskej zahrodźe, nócny (loni w juniju w Baćonju), nazymski (loni w oktobru w Janšojcach) a hodowny koncert přeco w Róžeńčan cyrkwi, na kotrymž nahromadźichu 1 500 eurow za ponowjenje schodow Marijineje studnički. Na iniciatiwu knježnow klóštra Marijina hwězda nazwučowachu žony „Missa Brevis solemnis“ z pjera Feliksa Brojera a ju zhromadnje z nimi prěni raz 20. awgusta w klóšterskej cyrkwi zanjesechu. 5. septembra wobrubi chór literarno-hudźbny wječor w Pančicach-Kukowje, wuhotowany wot Domowiny na česć 150tych posmjertnin Jurja Słodenka, załožerja předchadźaceho ćělesa, Lipy Serbskeje.

Na diskusijnym wječoru „Kak wužiwamy serbsku drastu w přichodźe“ z fachowču Moniku Cyžowej minjeny pjatk na Radworskim dwórnišću, dóstachu přitomni dohlad do stawiznow a ideje do přichoda.

Radwor (SN/BŠe). We Łužicy dale a mjenje žonow wšědny dźeń w narodnej drasće chodźi. Tuž je wažne, sej mysle wo tym činić, kak móhli narodnu drastu zachować a za pućemi pytać, kak hodźeli z drastu a jeje elementami wobchadźeć.

27. wulkeho róžka 1854 zemrě na Budyskim tachantstwje farar a šolastikar Jan Michał Haška. Wón bě awtor wjacorych serbskich nabožnych spisow, kotrež w te­hdomnišim času katolscy Serbja rady čitachu. Jan Michał Haška bě 1847 mjez za­łožerjemi Maćicy Serbskeje a bě tež hač do smjerće z jeje wuběrkownikom. Narodźi so 13. požnjenca 1778 do žiwnosćerskeje swójby w Kulowje. Wón bě chowanc Praskeho Serbskeho seminara, wopyta tam gymnazij a studowaše potom na Karlowej uniwersiće filozofiju a teologiju. Jan Michał Haška bě jedyn z wjace hač sto měšnikow, kotřiž hač dotal z Kulowskeje wosady wuńdźechu. 22 lět bě z kapłanom, doniž njebu 1824 z wosadnym fararjom w Chrósćicach, hdźež dźesać lět spomóžnje skutkowaše. 1834 bu šolastikar a wot 1842 kantor na Budyskim tachantstwje. W swojim Budyskim času je tójšto serbskich nabožnych knižkow spisał kaž 1848 „Katechismus teje křesćianskeje katolskeje wučbe“ a „Swjate sćenja, lekciony ha epistle ...“, a zhromadnje z Budyskim wučerjom Adolfom Sommerom modlerski spěwnik „Jezusowa winica ...“. Kruće zakitowaše Haška stare katolske serbske pismo a jeho gramatiku po Kulowskej narěči.

Radwor (SN/MkWj). Na dźěła połne a wuspěšne lěto 2023 su čłonojo Radworskeho chóra Meja wčera zhladowali. Na hłownej zhromadźiznje w swojim domicilu „Słodeńku“ w něhdyšej lutowarni bilancowachu skutkowanje z mjeztym 129 lětami najstaršeho serbskeho lajskeho chóra. Wuměłske wjerški běchu lěćni koncert na farskej zahrodźe w Radworju, nazymski koncert w Pančicach-Kukowje a tradicionalny hodowny koncert, kotryž přewjedźechu 6. januara na žurli hosćenca „Meja“. Nimo toho wobrubichu wjacore Bože mšě a pěstowachu serbsku zhromadnosć z wulětom, přednoškami a zhromadnymi swjedźenjemi na jubilejach čłonow. Nowu chórowu maćiznu nazwučowachu sej na chórowym lěhwje w Zebnicach. Dalši wjeršk bě poswjećenje wopomnjenskeje tafle na česć załožerja chóra Jurija Słodeńka składnostnje toho 150. posmjertnych narodnin w septembru při zachodźe „Słodeńka“. Čłonojo dźakowachu so swojemu dirigentej Pětrej Cyžej, kiž chór wot lěta 2008 swěru nawjeduje, a Lubinje Žurowej, kotraž jeho zastupuje. Plan za nowe lěto je derje pjelnjeny a wopřija zaso tójšto wjerškow.