Wot junija prezentuje so serbski tele­wizijny magacin Wuhladko w nowym ­šaće, mjenujcy z wjetšimi płoninami ­za wulke wobrazy a panoramy, kotrež mnohostronskosć serbskeho žiwjenja ­hišće lěpje pokazuja. Po wjacorych lětach w znatym designje bě nětko načasu, nowe ­puće kročić. Wšako so tež wašnje, kak ­přihladowarjo a přihladowarki telewi­zijny program sćěhuja, stajnje měnja. Wo tym přeswědčić móža so zajimcy ­jutře, sobotu, w 11.45 hodź. na sćelaku MDR. Mjez druhim rozprawjeja tam ­wo rozpušćenju Sakskeho wukubłan­skeho a wupruwowanskeho kanala SAEK. Jeho Budyska wotnožka je jara ­wjele pioněrskeho dźěła na polu serbskeje rěče w elektroniskich medijach wukonjała. Nětko so prašeja, kak z tym dale póńdźe.

We Wuhladku zaběraja so tež ze stolětnymi sta­wiznami Drježdźansko-Mišnjanskeje diecezy, kotruž bě bamž ­Benedikt XV. lěta 1921 znowa załožił, po tym zo bě něhdyše biskopstwo Mišno za čas reformacije zašło. Nimo toho ­předstaja dwurěčnu zawodowu nowinu, kotruž su njedawno w zawodźe TDDK w Nadróžnej Hrabowce wudali.

Hłowna tema mejskeho wudaća telewizijneho magacina MDR Wuhladko je aktualna wustajeńca Serbskeho instituta „Swoboda kiwa!“ w Budyskim Serbskim muzeju. Dalšej přinoškaj wěnuja serbskemu alpinistej Eliasej Bětce, kiž hotuje so na tři wjerški Pamirskich wjelhorin wyše 7 000 metrow, a „serbskemu při­rodowědnikej europskeho wuznama“ Michałej Rostokej. Nimo toho wuswětla reportaža wšědny dźeń w nadawku ­Domowiny skutkowacych motiwatorow za wutworjenje rěčnych rumow. Wuhladko pokazaja jutře, 8. meje, w 11.45 hodź. w telewiziji MDR a w 13.30 hodź. w telewiziji RBB, wospjetowanje na MDR slě­duje póndźelu, 10. meje, w 6.10 hodź.

Ćežišćo přichodneho telewizijneho magacina „Łužyca“ je reportaža wo wo­zrodźenju serbskich pomjenowanjow w Strjažowje. Christian Matthée je sej tamniše statoki wobhladał a so jich wobydlerjow woprašał, hač a čehodla su so z akciju – snano – na přikładźe Dešnjanskich susodow orientowali.

Nimo toho rozhladowachu so tele­wi­znicy w Choćebuskej Witaj-pěstowarni „Villa Kunterbunt“ a jutře rozprawjeja, kak w dźěćacym dnjowym přebywanišću tuchwilne wužadanja zmištruja.

Slědowacy přinošk pedago­gisku temu tohorunja wobswětla. W srjedźišću steji prašenje, kak móhł kraj Braniborska serbskorěčne wukubłanje podpěrować.

Wědomosć a historiske hospodarstwo so w přichodnym wudaću „Łužycy“ hnydom dwójce jewitej. We wobłuku „Namakanki“ zarjaduja a posudźuja fachowcy stare pjenjezy, kotrež buchu z archeolo­giskimi slědźenjemi wědomostnikow kaž tež lajkow w regionje wotkryte. K tomu hodźi so rozprawa wo nowych dopóznaćach nastupajo „wikowanske drohi starych Słowjanow“.

Wobšěrnje wěnuje so přichodne wusyłanje telewizijneho magacina Wuhladko předsydźe Domowiny Dawidej Statnikej, kiž je njedawno zdźělił, znowa za zastojnstwo kandidować. Portret chce pokazać, kotre nadawki ma předsyda wu­konjeć a kak jeho wšědny dźeń na čole třěšneho zwjazka Serbow wupada.

Dalši přinošk zaběra so ze stawizniskej temu. W lěće 1972 wujednaštej NDR a ZRN tak mjenowane transitne zrěčenje, zmóžnjace wobydlerjam zapadneje Němskeje, wopytać swojich přiwuznych na wuchodźe. Wuhladko přepytuje wuskutki toho na Łužicu. Tež reportaža „Serbscy šrubowarjo a jich drohoćinki-oldtimery“ ma historiski pozadk a zwisk k NDR. Wona wobswětla, kak entuziasća we wólnym času stare jězdźidła rekonstruuja a hladaja. Najwjetšu fascinaciju wuprudźeja za nich jězdźidła z dwutaktowym motorom, kaž na přikład Barkas. Clemens Šmit je so wo tymle wosebitym, častodosć drohim hobbyju wobhonił.