Rjanu septembersku sobotu wotměchu njedawno ći, kotřiž běchu 1955 Serbsku wyšu šulu w Pančicach-Kukowje wuchodźili, swoje rjadowniske zetkanje. W awli Šule Ćišinskeho witaše nas wutrobnje něhdyša sobušulerka a sobuorganizatorka zetkanja Herta Libšowa.
W rumnosći, kotraž bě so lědma změniła, běchmy so spočatk septembra 1953 k přijimanskej swjatočnosći zešli a 1955 po złoženju srjedźneje zrałosće k wotchadničce. Haj, tehdy bě to serbska wyša šula, na zetkanju před dźesać lětami srjedźna šula a dźensa zakładna šula. Jeje nawodnica Jadwiga Čižankowa rozłoži nam skrótka profil kubłanišća, wosebitosće, starosće, ale tež wjesela wšědneho dnja. Tak mjez druhim zhonichmy, čehodla su nowotwar šule zwottorhali a nic staru šulu.
