Tójšto nowych šulerjow zaćahny po lětnich prózdninach do internata Budyskeho Serbskeho gymnazija. Wočerstwjeni a połne elana podachu so woni runja wšitkim tamnym šulerjam do noweho šulskeho lěta. Hižo z tradiciju je, zo so srjedź septembra z přikuskom w našim atrijumje zetkamy a kóždy šuler so předstaji. Wažne je, zo kóždy swój najlubši šulski předmjet přeradźi, tak zo móže sobušulerjam při domjacych nadawkach pomhać, štož je w tajkej zhromadnosći z wulkej lěpšinu. Při rjanej bjesadźe so zhromadne popołdnjo spěšnje miny.

W zahrodźe je tójšto kirbsow narostło, dalše dóstachmy do internata darjene. Tohodla dachmy so hnydom tydźeń pozdźišo­ do dźěła a kirbsy wurězachmy. Při tym šulerjo wobdźiwajomnu fanta­ziju wuwichu. Wuslědki su nětko před zachodom internata widźeć, hdźež su wječor samo wobswětlene. Ze zbytkami mjasa kirbsow zwarichmy sej słódnu poliwku­ za wšěch.