26. raz witaše minjenu njedźelu před­sydstwo Domowinskeje skupiny Šunow/Konjecy wjace hač 40 zajimcow na kolesowanje po domiznje. Při zhromadnym wotjězdźe drje nas swjaty Pětr tróšku pokrjepi, na to pak je z nami po cyłych dwaceći kilometrach derje měnił. Po puću do Koćiny zastachmy při pomniku mortweje holčki a wuwědomichmy sej njeskutk, při kotrymž bu dźowka Ko­nječanskeho korčmarja Šołty, jako kmótra družču drastu woblečena, morjena.

Budyscy seniorojo w Lipsku

pjatk, 24. junija 2016 spisane wot:

Što drje někotružkuli skupinu tučasnje wosebje na wuprawu do Lipska wabi? Bjezdwěla je to wot lońšeho lěta nowa propstowska cyrkej, za kotruž běchu ­wěriwi cyłeje Němskeje składowali. Wona steji na eksponowanym městnje při staroměšćanskim wobkruhu napřećo impozantnemu twarjenju Noweje radnicy. Budyskich serbskich seniorow a jich wosadneho fararja a serbskeho diakona njeje minjenu wutoru jenož kapłan ­König serbsce postrowił, rozłožujo ­přitomnym modernu architekturu Božeho domu a jeje jara zdźeržliwe, a tola na symbole bo­hate nutřkowne wuhotowanje, ale tež propst Gregor Giele, kiž ma kaž hižo jeho předchadnik dobry poćah k Serbam.

Słowjanski spěw pobrachował

štwórtk, 23. junija 2016 spisane wot:

Muske spěwne towarstwo Hornja Hórka je njedawno na swój tradicionalny dworowy koncert do tamnišeje sportownje přeprosyło. Koncert wuhotowachu 18 muži, spěwna skupinka młodostnych kaž tež 32 dźěći šulskeho chóra Hor­njohórčanskeje zakładneje šule. Nimale 160 zajimcow je přichwatało.

Koncert zahaji muski chór z hymnu na Hornju Hórku a ze znatymi domizniskimi spěwami, ale tež z dwěmaj nowymaj pěsnjomaj. Kaž hižo wjele lět přewodźeše jich Jan Chlebníček na keyboardźe. Moderaciju ze zdźěla rymowacymi so stawizničkami běše dirigentka Marika Matthes-Hartmann přewzała. Dźěćacy chór pod nawodom hudźbneho wučerja Michaela Klöppela předstaji wjele lubjacy program. Tež tón so publikumej jara spodobaše. Slědowaše rjad spěwow šěsć młodostnych, kotřiž nimale wšitcy na instrumenće hraja. Swoje spěwy woni přednjesechu w jendźelskej rěči, jedyn tež w francoskej.

Krabat pola seniorow w Němcach

srjeda, 22. junija 2016 spisane wot:

Wjace hač 50 staršich ludźi je so tele dny na Němčanskej Grofic žurli „La Galeria“ k wólnej bjesadźe a kofejej zetkało. Sobuorganizatorka Monika Neubertowa wšitkich wutrobnje witaše a připowědźi překwapjenku. Na to informowaše jich wjesny přestejićer Wolfgang Neubert wo planowanym­ dróhotwarje přez wjes, kotryž přichodnej lěće planuja. Zdobom dźakowaše so senioram za jich aktiwnu pomoc při wuhotowanju njedawneho wjesneho swjedźenja.

Serbšćinarjo na ekskursiji byli

wutora, 21. junija 2016 spisane wot:

Na dwudnjowsku ekskursiju po Łužicy podachu so njedawno serbšćinarjo 9. lětnika Wyšeje šule „Korla Awgust Kocor“ Kulow. Jich prěnja stacija bě wobydlerski centrum Piwarska hasa 1 we Wojerecach. Tule bu 1912 narodna organizacija Domowina załožena. Dale dźěše přez wo­krjesnu hranicu do Rownoho, hdźež wopytachu Njepilic statok. Tam zeznajomichu so z twarskim stilom Slepjanskeje kónčiny. Přichodna stacija bě Serbski kulturny centrum w Slepom. Sylwija Panošina překwapi Kulowčanow w Slepjanskej drasće z chlěbom a selu. Serbsce wodźeše jich po domje a rozjasni jim wosebitosće Slepjanskeje kónčiny a rěče. Tu móžachu šulerjo swoje znajomosće serbšćiny nałožować. Z wuhladneje wěže na kromje Běłeje Wody mějachu woni wuhlad na brunicowu jamu z jeje techniku.

Do Orchranowa a Žitawy

pjatk, 17. junija 2016 spisane wot:

Zo wuchadźeja Ochranowske hesła wot lěta 2001 tež w serbskej rěči a zo su wone nětko mjez wjace hač 50 rěčemi swěta zastupjene, to zhonichu čłonojo Domowinskeje skupiny Budyšin-město minjenu wutoru na swojej lětušej wuprawje na prěnjej staciji, wopytawši muzej w Ochranowskej cyrkwi. „Stawizny našeje čěskobratrowskeje cyrkwje su wot spočatka jeje skutkowanja tu we Łužicy tež ze Serbami zwjazane“, praji tamniši diakon Mathias Clemens serbskim wopytowarjam.

Cil běše Žitawa. Na tamnišim měšćanskim kěrchowje při rowje duchowneho Mikławša Andrickeho spominaše Hilža Nukowa, předsydka skupiny, na jeho mnohostronske skutkowanje, ale tež na dóńt jeho žiwjenja. Jako spisowaćel a redaktor bě Mikławš Andricki zdobom reprezentant młodoserbskeho hibanja. Wón je so před 145 lětami w Pančicach narodźił a z 37 lětami w Žitawje zemrěł.

Při „žabje“ a při skale pobyli

štwórtk, 16. junija 2016 spisane wot:

Na přeprošenje Chróšćanskeho wjesneho towarstwa poda so minjenu njedźelu wjace hač 40 ludźi z kolesom na wulět. Při słónčnym wjedrje wjedźeše naš puć najprjedy do Hornjeho Hajnka. Składnostnje dnja wotewrjeneje pisarnje wobhladachmy sej tam dom a zahrodu Jurja Brězana. Wot wnučkow spisowaćela zhonichmy tójšto zajimaweho. Dale jědźechmy – zwjetša po pólnych pućikach – přez Smječkecy a Wěteńcu do Miłoćic. Při „žabje“­ běše hižo swačina přihotowana. Tykanc a kofej přeprosyštej k přestawce z přijomnej bjesadu.

Po 19 lětach je so Chór Budyšin pod nawodom swojeho dirigenta Michała Jancy zaso zmužił a so za wurisanje wuchodosakskich chórow zapisał. Wuzwolił bě sej najćešu z wupisanych kategorijow. Sobotu, 11. junija, w 13 hodź. běše tak daloko, zo stupichmy po tydźenjach intensiwnych přihotow na žurli farskeho domu Drježdźanskeje Lukašoweje wosady před jury wubranych fachowcow. Jako prěnje zaklinča „Ubi caritas et amor“, kiž běše ­wuchodosakski chórowy zwjazk jako wupisowar wubědźowanja we wuzwolenej kategoriji za winowatostny přinošk postajił. Slědowachu fakultatiwne titule „Wowčer, tón wowcki“ wot Bjarnata Krawca a Jana Bulankowej spěwaj „Z wuhladkom“ a „Starosć juž pśi małych“. Z lóštom přednjesene serbske title so publikumej wočiwidnje spodobachu. Tež jury nam dobry wukon we wuhódnoćenskej rozmołwje z dirigentom a předsydku chóra atestowaše, slěbornu medalju z 0,2 pobrachowacymaj dypkomaj pak bohužel zapowě.

Jasčenjo w čěskim Srbskom byli

srjeda, 08. junija 2016 spisane wot:

Na wuprawu do susodneje Čěskeje su so minjenu njedźelu Jasčenjo podali, zo bychu Srbsko, partnersku komunu Bóščanskeje gmejny, wopytali. Gmejna přisłuša přirodoškitnej kónčinje Český kras. Wjes Srbsko wupřestrěwa so podłu rěki Berounka. Prěni króć pisomnje naspomnjena bu wjes w lěće 1428.

Prjedy hač tam dojědźechmy, wobhladachmy sej wjes Tetín. Tele sydlišćo abo skerje hižo njeeksistowacy hród matej direktny zwisk k našim serbsko-słowjanskim předchadnikam. Swjata Ludmila bě so wokoło lěta 860 jako dźowka połobsko-słowjanskeho wjercha narodźiła. Jeje nan Slawibor slubi ju z čěskim wjerchom Bořivojom. Wěrjepodobne je, zo staj wonaj pod wliwom arcybiskopa Metoda křesćanskej wěrje přestupiłoj. Jeje křesćanskeho wěrywuznaća dla přichodna dźowka Drahoměra Ludmilu hidźeše. Hida bě tak sylna, zo da Drahoměra Ludmilu 16. septembra 921 na hrodźe Tetín zamordować. W Tetínje wobhladachmy sej tři cyrkwje, poswjećene swjatej Ludmili, swjatej Katyrnje a swjatemu Janej Nepomukej.

Nałožk wožiwili

pjatk, 03. junija 2016 spisane wot:
Jawora. Po 43lětnej přestawce smy minjenu njedźelu w Jaworje zaso mejemjetanje dožiwili. Młodźi ženjeni ze wsy su nałožk w našej małej wsy wožiwili. Za zhromadny kofej běchu hospozy tykancy napjekli. Wjacore pory dźěći rejwachu wokoło meje a spěwachu serbske pěsnje. Mjez młódšej a staršej generaciju knježeše jara dobra nalada, tak zo wšitcy sobu spěwachu. Při napřemoběhu wo česć mejskeho krala doby Florian Bulank, kiž sej Melisu Zarjeńkec za kralownu wu­zwoli. Wobaj na konju sedźo a tamni za nimaj kročo zarjadowachu so pory do ćaha. Tón kaž tež reje přewodźeše Maćij Šołta na akordeonje. Hač do wječora wjesnjenjo hromadźe swjećachu. Tež klětu chcedźa so k mejemje­tanju zetkać, potom­ snano w narodnej drasće. Weronika Bulankowa

Serbska debata

nowostki LND