Šprjejcy (KD/SN). Farar ewangelskeje wosady Martina Luthera Kinga we Wojerowskim nowym měsće Jörg Michel rady stawizniske pozadki dźensnišeho žiwjenja w swojej wokolinje wotkrywa. Dokelž tohorunja jako dušepastyr Šprjejčanskeje wosady skutkuje, je wón k 600. róčnicy wobstaća wsy loni w juniju chroniku jednoho ze swojich předchadnikow fararja Jana Mjerwy znowa wudał. W njej wopisany je čas wot wobsydlenja Łužicy přez Słowjanow w 7. lětstotku hač do lěta 1855. Dokelž bě farar Mjerwa tež rukopisny material hač do kónca swojeho farskeho skutkowanja w lěće 1860 zawostajił a dokelž tež dokumenty z kejžorskeho časa, z Weimarskeje republiki a z nacionalsocialistiskeje diktatury eksistuja, je Jörg Michel Šprjejčansku cyrkwinsku chroniku hač do lěta 1945 dale wjedł.

Serbske Nowiny namołwjeja swojich čitarjow pod nadpismom „Wostanjemy doma!“ dopisować, što za čas koronakrizy doma abo w zahrodce tak činiće. Kak kreatiwni sće a što wam k přeprěčenju tohole ćežkeho časa do mysli přińdźe, z čimž móhli so zaběrać. Pisajće nam na . K tomu podajće prošu hesło „Wostanjemy doma!“ Čakamy na waše dopisy, wobrazy a rysowanki a wuprajamy hižo nětko wutrobny dźak. Jonatan Brězan z delnich Sulšec je wo tuchwilnej situaciji rozmyslował a pisa:

Wotrostł sym na wsy. Wona njeje jara wulka. Ale, mam tu wjeselo a sym najwšelakoriše nazhonjenja zběrał! Čas jako dźěćo bě stajnje pisany. Njejsym wulce rozmyslował, što přichodny dźeń budźe. Běch tučasnje žiwy. Njejsym so hóršił, sym pak z kóždeje situacije to najlěpše sčinił. To je kajkosć, kotraž so počasu pozhubja. Lědma štó z nas ju hišće wobsedźi. Sym kóždeho pola nas we wsy znał, samo tež staršich ludźi! Tehdy njeběchu medije hišće tajke prezentne. Widźach, kak ludźo wonka dźěłaja a cyle jednorje ze sobu rěča! To poněčim pobrachuje.

Budyšin (SN/at). Strowotniski zarjad Budyskeho wokrjesa je ludnosći wčera poručił, sej hubu a nós škitać. „Rozsudny zaměr wšěch rozmyslowanjow je, ličbu wirow při wudychanju pomjeńšić“, wuswětla hamtska lěkarka dr. Jana Gärtner. Samošite tekstilne zakryće huby a nosa k tomu słuša. Wšako wone hižo praktikowane hygienowe naprawy wudospołnja. W namołwje „Sadźće znamjo“ dr. Gärtner aktualny staw slědźenja k naležnosći rozłožuje. Cyły tekst móžeće sej pod www.landkreis-bautzen.de/download/Textilmasken_Plaedoyer.pdf přečitać.

W zwisku z wotpokazanej skóržbu je Sakske wyše zarjadnistwo w Budyšinje wutoru definowało, što rěka „prěnjorjadna wokolina bydlenskeho wobłuka“ nastupajo aktiwity ludźi. Tak njeje zakazane, teritorij swójskeje gmejny wopušćić. Sudnicy wopisuja za to „kónčinu, kotruž bjez pomocnych srědkow – potajkim pěši abo z kolesom – wobchodźiš a wobjězdźiš, ně­hdźe 10 do 15 kilometrow wot bydlenja zdalenu. To płaći njewotwisnje wot toho, hač sej tónle wobłuk woprawdźe pěši, z kolesom abo z awtom resp. ze zjawnym bliskowobchadom wotkrywaš.“