Budyšin (SN/bn). „Diferenca mjez spisownej a wobchadnej serbšćinu njeměła nadal rozrosć. Měli wobchadnu rěč připóznać a ju we wučbje wobjednawać.“ Tónle facit na kóncu přednoška Leńki Šołćic „Róla wobchadneje rěče w modernym swěće“, z kotrymž rěčespytnica předwčerawšim na žurli Budyskeho Serbskeho muzeja hłownu zhromadźiznu Maćicy Serbskeje (MS) zahaji, zbudźi mjez něhdźe 40 přitomnymi čiłu diskusiju. Tezy, zo woznamjenja jeje dopóznaća „zwrěšćenje serbskeje šulskeje politiki minjenych 60 lět“, Šołćic z ramjenjomaj sukajo přihłosowaše. Wupuć móhł po jeje měnjenju być „na přikład dowolić artikle a njeobligatoriski dual“. Ze slědowacym přednoškom „Prócowanja Maćicy wo serbske pomniki“ bilancowaše Trudla Malinkowa „wuspěšne skutkowanje pomnikoweho wuběrka MS po wožiwjenju towarstwa w lěće 1991“. Zdobom wona připowědźi, zo so wotpowědna sekcija lětsa rozpušći, dźěl jeje nadawkow ma přichodnje fachowa přirada Załožby za serbski lud wukonjeć. Za jeje wjelelětny angažement spožčichu Trudli Malinkowej čestne čłonstwo MS.