Za motorsport najwšelakorišeho razu so w našim kraju mnozy zajimuja. Ći jedni sej w telewiziji wobhladaja, kak awta abo motorske po asfalće smala, druzy sej ­na wubědźowanišća dojědu a atmosferu live dožiwja. Tež Toni Ryćer ze Šunowa so za motorsport hori. Tak blisko kaž wón – a to mjeztym hižo 25 lět – pak ­lědma štó wubědźowanskim čaram, ­jězdźidłam a wodźerjam spěšnych ma­šinow přińdźe.

W Budapesće so natyknyć dał

W lěće 1986 je sej Toni na wubědźowanje Formule 1 do Budapesta dojěł. Tam wobkedźbowaše ludźi, kotřiž při čarje stejachu, z chorhojčkami kiwachu a pom­hachu, hdyž raz jedyn z jězdźerjow dale njemóžeše. „Tehdy sym sej předewzał, zo chcu tajke něšto tež raz činić“, so Šunowčan dopomina. Ale hakle 13 lět pozdźišo měješe so tele předewzaće zwoprawdźić, jako bě w Klěšišću (Klettwitz) južnje Berlina „Łužiske koło“ dotwarjene. Za prěnje wubědźowanje pytachu zwólniwych, kotřiž bychu jako pomocnicy při čarje stali a wšelake nadawki přewzali. Tule šansu Toni Ryćer wuži a so 1999 za wukubłanje přizjewi, zo by lěto na to jako stražnik při čarje prěnje wubědźowanje na Łužiskim kole sobu dožiwił.