Salzburg (klb/SN). Na swjedźenskich hrach w Salzburgu, kotrež su 26. julija w tamnišej „Felsenreitschule“ zahajili, skutkuje lětsa młody serbski hudźbny talent sobu – Valentin Bjedrich, kotryž pochadźa z Wěteńcy a studuje tuchwilu na Salzburgskim Mozarteumje. Wón spěwa w tamnišim Bachowym chórje na swjedźenskich hrach sobu.

Na zahajenskim zarjadowanju minjenu wutoru pokazachu w prěnim dźělu operu „Herzog Blaubarts Burg“ znateho komponista Bély Bartóka. W druhim dźělu dožiwi publikum operu „De temporum fine comoedia“ Carla Orffa. Na młodeho serbskeho baritona čaka nětko hišće pjeć předstajenjow Orffoweje opery w Bachowym chórje. Wosebita česć bě Bjedrichej sobu skutkować na zahajenju Salzburgskich swjedźenskich hrow a na nich europsku hymnu „Ode an die Freude“ ze synfonije čo. 9 Ludwiga van Beethovena sobu spěwać. Awstriski zwjazkowy prezident Alexander van der Bellen namołwješe w swojej swjedźenskej narěči k jednoće Europy, zo bychmy tuchwilnu krizu derje zmištrować móhli.

Budyšin (SN/bn). Swjedźenske lěto Kocora a Zejlerja bě Ludowemu nakładnistwu Domowina přičina wudać knižku „Čas ma křidła“. Kaž jednaćel LND Syman Pětr Cyž we wobłuku premjerneje prezentacije publikacije wčera w Budyskej Smolerjec kniharni wuzběhny, jedna so wo „darowansku knihu, přewšo wysokohódnotnje wuhotowanu, kotraž ma tomu słužić, tworjenje Handrija Zejlerja předewšěm młodźinje spřistupnić a jeho słowa dale dawać“. Wudawaćelce Marce Maćijowej bě „knihu zestajeć nadawk, za kotryž so LND dźakuju. Mějach składnosć, so znowa z tworjenjom Zejlerja rozestajić. Jeho teksty dźě su dosć znate, to pak skerje w spěwanej dyžli čitanej formje. Z nimi so wospjet zaběrać bě mi wulke wjeselo.“ Wuraznje dźakowaše so Maćijowa lektorce Weronice Žurowej „za kritiske přewodźenje“, Isy Bryccynej za „wulkotne wuhotowanje“ a Fabianej Kaulfürstej za „wobrubjenje a sobuwuhotowanje knižneje premjery“.

24 wobrazow wob sekundu zbudźa pola čłowjeka iluziju běžneho pohiba, hdyž sej film – měnjeny je tu „klasiski“ pask – wobhlada. Něhdźe 24 wobrazow na hodźinu tole z ryzy techniskeje perspektiwy njezamóža. Přiwšěm je tajkele spomalenje wunošne, kaž diasowa prezentacija bajki „Rumpelstilzchen“ a dyrdomdejow barona von Münchhausena w rumnosćach towarstwa Dźěłań dźeń dopokaza. Móc fantazije je potajkim najebać dźensniše zwučenosće tak mjenowaneho medijoweho konsuma dale njewobmjezowana – ćim bóle, hdyž so wobrazam swójsce zdokonjany zwuk přidruža. A hinak hač dosć pasiwna recepcija filma abo serije – dołhož wotměje so doma na křesle a nic na žurli kina – zmóžnja tajkale pozdatnje zastarska prezentacija woprawdźite zhromadne dožiwjenje. Byrnjež potencial na premjernym zarjadowanju toho razu dawno njewučerpali, smě so towarstwu dobry nós za kreatiwne koncepty atestować, a to nic prěni raz. Bosćan Nawka

Budyšin (SN/CoR). Wo swojich nazho­njenjach jako wučer za čěšćinu w Serbach je Jan Breindl wčera wječor wobdźělnikam mjezynarodneho Lětnjeho kursa za serbsku rěč a kulturu Serbskeho instituta w internaće Budyskeho Serbskeho gymnazija powědał. Pjeć lět bě wón na serbskich zakładnych šulach w Radworju, Budyšinje, Ralbicach, Pančicach-Kukowje a Worklecach wuwučował, nětko jeho zrěčenje wuběži – prawy wokomik to za bilancu.