Z wudaća: pjatk, 17 februara 2017

Wuspěšna premjera hry „Zrudny princ“ dźěćaceho dźiwadła NSLDź

To bě ći wjeselo. Přihladowarjo kleskachu a teptachu a najradšo bychu ze stólčkow zeskakali a sobu rejowali. Rěču wo najnowšim předstajenju Serbskeho dźěćaceho dźiwadła Budyskeho NSLDź, wo „Zrudnym princu“. Ale po rynku:

Hra je z pjera Ingridy Hustetoweje, kotraž drje je nam hłownje znata jako dźiwadłowa přełožowarka a literatka bajkojće rjanych dźěćacych powědančkow. Před 13 lětami bě awtorka hru napisała, tehdy za lajsku­ dźiwadłowu skupinu Grajarki z Choćebuza. Skupina wobsteji hłownje z kubłarkow, a wone běchu sej w lěće 2000 zaměr stajili, ze wšěmi fasetami, kotrež dźiwadźelenje skići, dźěći za delnjoserbšćinu zajimować. Tež w Hornjej Łužicy, w Chrósćicach, před­stajichu lěta 2005 hru „Tužny princ“, kotraž bu z wulkim zajimom přiwzata. Nětko je ju John Petrik do hornjoserbšćiny přełožił – připódla prajene je drje to prěni dźiwadłowy přełožk z delnjo- do hornjoserbšćiny. Rěč je konkretna, derje zrozumliwa, jednora a gestiska a wotpowěduje rěčnemu niwowej dźěći prěnjeje šulskeje staroby.

Nadobo bě ideja Serbskeho sejma w mnohich rozmołwach. Po zasakłym wobaranju zahaji so srjedź lěta 2016 wěcowna diskusija, nažel z wuwzaćom zarjada Domo­winy a jeho wotrjadow. Što bě so stało?

Ptačokwasny program 2017 Serbskeho ludoweho ansambla

Hač je radźomne, sej ptačokwasny program našeho Serbskeho ludoweho ansambla wobhladać? Dojědźech sej do Radworskeje „Slavije“, a praju hnydom zawodnje: Ansamblowcy su mje lětsa­ překwapili. Z „Ptačokwasnej polku“ Jana Bulanka na tekst Cyrila Kole, z reju po choreografiji Juraja Šiški, z tradicionalnym „Hlejće, nowa wěc so stała“ wotbych wšitke stysknosće. Wot prěnjeho zynka su wuměłcy SLA z połnymi płucami hudźili, spěwali, rejowali. Z prěnim programowym dypkom přeskoči škrička zahoritosće z jewišća na publikum. To bě woheń na jewišću wot spočatka a ze spochi so stopnjowacymi wukonami wšěch akterow.

Što bě to najlěpše z najlěpšeho? Mój prěni faworit: Hakle po programje so mi poradźi z programoweho zešiwka z jara małym­ pismom wučitać, zo mjenuje so „Europska­ jědźna karta“. Jewišćo změni so na hosćenc, a braška sedźi za blidom. Wón ma po jědźnej karće jěsć. Nanoša jemu jednu jědź po druhej, ze wšěch móžnych krajow, k tomu wotpowědnje zaklinčitej muzika a spěw a rejuje balet. „Jědźna karta“ je multikulti, wotmołwa na aktualne prašenje.

Z połnej paru hotuja so Sulšečanske žony na póstnicy. Tele dny so wone zetkachu, zo bychu sej kostimy za jutřiši maskowy bal, za žonjacy kaž tež róžowopóndźelny ćah dozhotowili. Z njebozom, klěšćemi a jehličku wědźachu Birgit Suchowa, Weronika Hajnkowa, Claudia Ditrichowa a Beatrix Michałkowa­ (wotlěwa) wušiknje wobchadźeć. Wone kaž tež dalše 14 žonow a dźesać dźěći budu jedna z najwjetšich skupin žonjaceho póstniskeho ćaha 25. februara w Kulowje.­ Foto: Ulrike Herzger

Na nowy Slepjanski němsko-serbski šulski centrum skedźbnja dotal jenož wulka tafla. Twarske dźěła maja so nalěto­ zahajić. Hižo nětko pak su wo tym­ rěčeli, kotre barby chcedźa za kubłanišćo­ wužiwać.

Slepo (AK/SN). Za twar němsko-serbskeho šulskeho centruma Slepo ma so wothłosowany a moderny koncept barbow wužiwać. Tole podšmórnyštaj Antje Schraps a Robert Günther z inženjer­skeho běrowa ze sakskeho Lichtensteina na zašłym posedźenju Slepjanskeje gmejnskeje rady. Wonaj předstajištaj radźićelam prěni naćisk koncepta, kotryž orientuje so na aktualnym stawje planowanja kubłanišća kaž tež na nazhonjenjach z druhich šulow.

Wizija z lěta 2008 stanje so za lěsnu železnicu woprawdźitosć

Běła Woda (SN). Wotewrjenski termin za nowu čaru Mužakowskeje lěsneje železnicy k wěži na Ćežkej horje pola Běłeje Wody je jasny. Budźe to zeleny štwórtk, 13. apryla 2017. Hłowny iniciator projekta Dieter Schönebeck chce hač do toho chroniku lěsneje železnicy dopisać.

K zahajenju sezony 2017 startować bě cil­, na kotryž běchu so wšitcy wobdźěleni hižo při prěnim zarywje w oktobru 2015 wusměrili. „A tónle termin lětsa­ zeleny štwórtk tež dodźeržimy“, so Dieter Schönebeck wjeseli. Potom ma mała železnica něhdźe tři kilometry dołhu čaru z turistiskim cilom „Wěža při Ćežkej horje“ wužiwać móc. Projekt je narunanje za čaru, kotraž bě so bliskeje brunicoweje jamy dla zhubiła.

Šofer w kabinje awta zemrěł

Bukecy. Wodźer nakładneho awta je zawčerawšim popołdnju na parkowanišću při zwjazkowej dróze B 6 w Bukecach kolegu w kabinje jeho nakładneho awta namakał. Za 57lětneho přińdźe kóždažkuli pomoc přepozdźe, přiwołany nuzowy lěkar móžeše jenož hišće smjerć muža zwěsćić. Wo přičinach dotal ničo znate njeje, po wšěm zdaću pak jedna so wo strowotny problem. Kriminalna policija pad přepytuje, zo móhli wobdźělenje třećeje­ wosoby wuzamknyć.

Blešu wódki nimale wupił

Hermsdorf. Na swětłym dnju dospołnje wopity bě srjedu popołdnju 49lětny muž na awtodróze A 4 z awtom po puću. Wobsadka awtodróhoweje policije je šofera Renaulta Laguna při wotbóčce Hermsdorf kontrolowała a hnydom jeho napadnu „chorhojčku“ pytnyła. Na to naměrichu pola njeho 2,26 promilow alkohola w kreji. Nimo toho měješe wón nimale wupitu blešu wódki w swojim płašću. Dalšu jězbu jemu policisća wězo zakazachu a přewodźachu jeho k wotedaću kreje.

Na Wojerowskej dźěćacej a młodźinskej farmje su prózdninske dźěći tele dny swěčki z pčolaceho wóska zhotowjeli. Pod nawodom sobudźěłaćerki Andreje Klotz (wotprawa) je so tež Lea w tym pospytała a měješe tak rjany darik za swoju mać. Foto: Heinz Hirschfeld

Z floristiskej a kreatiwnej přehladku wosebiteho razu zahaja 25. a 26. februara lětušu sezonu na Rěčičanskim Erlichtec dworje. W dźiwadłowej bróžni chcedźa nalětnje začuća­ budźić, ale tež wopytowarjow ke kreatiwiće pozbudźeć. Wšitke dźěłarnje, małe­ wobchody, gastronomiske zarjadnišća a wustajeńcy změja potom zaso wot wutory do njedźele wočinjene. Foto: Marion Girth

Wojerecy. Na dnju 44. posmjertnin spisowaćelki Brigitty Reimann (1933–1973) dopomina Wojerowske wuměłstwowe towarstwo na awtorku, kotraž je w swojich literarnych twórbach natwar Wojerowskeho noweho města wobkedźbowała. Zarjadowanje wotměje so póndźelu, 20. februara, w zetkanišću na Hasy Brigitty Reimann čo. 8 a započnje so w 14 hodź.

Wot wowcy k wołmje

Dołha Boršć. Prózdninske zarjadowanje „Wot wowcy k wołmje“ poskića štwórtk, 23. februara, wot 8 do 11 hodź. w přirodoškitnej staciji wuchodneje Hornjeje Łužicy w Dołhej Boršći (Förstgen) pola Mikowa. Wobdźělnicy tam nazhonja, kak z wowčeje wołmy samozhotowjena drasta nastawa.

Wusyłaja wo demokratiji

Budyšin. Rozhłosowa redakcija Sakskeho wukubłanskeho a wupruwowanskeho kanala (SAEK) je so z prašenjom zaběrała, štó so w Budyšinje na kotre wašnje wo demokratiju stara. Mjez druhim wopytachu Melanchthonowy gymnazij, pobychu w jewišćowej dźěłarni a prašachu so za lětušimi Budyskimi tydźenjemi demokratije. Nowe wusyłanje je wot 20. februara kóždu póndźelu w 20 a 22 hodź. jako livestream na internetnej stronje www.saek-bautzen.de słyšeć.