Na dosah ruki běchu koparjo narodneho mustwa Chorwatskeje na tym byli, jako prěni reprezentanća sporta jednoho ze słowjanskich krajow pyšić so z błyšćatym złotom swětoweho mištra w najpopularnišej sportowej družinje, pěstowanej po cyłym swěće.
Ale zaso jónu dyrbješe słowjanstwo w tymle prestižnym nastupanju do měsačka hladać. W najposlednišej chwili jemu Équipe Tricolore přihotowanu radosć skazy, k wšemu njezbožu tež hišće w stolicy najwjetšeho słowjanskeho naroda. Něšto kaž tragika bywa při tym fakt, zo Francozojo – njech je jim jich wuspěch na swětowych mišterstwach přiwšěm popřaty – we wobchadźenju z kožanej kulu (abo puchom, kaž bě Radworčan Michał Nawka-rěčespytnik w połstatych lětach zašłeho lěttysaca „bul“ ryzy serbsce wukřćić spytał) božedla njejsu wo ničo lěpši byli hač chorwatscy koparjo. Najwustojniši němski telewizijny rozprawjer wo kopańcy Béla Rethy samo přiznawajo měnješe, zo su Chorwaća po wašnju hraća přećiwnika přesahowali.