W serbskej literaturje chowaja so mnohe drohoćinki, na kotrež znowa skedźbnić je trjeba, zo njebychu so pozabyli. Wotpowědne impulsy chce awtorka
serbskim čitarkam a čitarjam z rjadom „Znowa čitała“ dawać.
Hdy sym prěni raz w jednej ze stružnych wjeskow była – kaž je Kito Lorenc mjenuje –, wjace njewěm. Snano před nimale 60 lětami z dźěćacym dźiwadłom Serbskeho lajskeho dźiwadła, w kotrymž tehdy sobu hrajach? Abo tola wjele pozdźišo z cyłej swójbu na kupanju w Brězowskim jězorje? Znajmjeńša so hišće rady dopominam na kwas w Rownom, na kotryž bě nas Leńka Nowakowa přeprosyła (zo by mój mandźelski fotografował), na nakładniske čitanja a literarne kermuše, na serbske kemše a ewangelske cyrkwinske dny w Slepom.
