Budyšin (SN). Wužiwarjam přełožowanskeho programa „sotra“ skići so wotnětka jasnje lěpša kwalita přełožkow a modernizowany, přehladniši wužiwarski powjerch strony pod .
Z přestajenjom wot dotalneho statistiskeho na neuronalny přełožowanski system su přełožki w cyłku přirodnej rěči bliže a wobsahuja w serbšćinje kaž tež w němčinje mjenje zmylkow. Nimo toho hodźi so přichodnje wjace znamješkow (6000) w krótšim času přełožić. Dotalne problemy z negaciju abo wopačnymi kóncowkami so lědma hišće jewja. Wužiwany neuronalny system je tak efektiwny, zo hodźi so hišće lětsa tež delnjoserbski dźěl přełožowanskeho programa zjawnosći spřistupnić. Z tym je „sotra“ nastupajo kwalitu mjeztym na podobnej runinje kaž komercielne přełožowanske programy.
Znate funkcije kaž prawopisna kontrola steja dale k dispoziciji. Zakład systema „sotra“ twori nadal w Rěčnym centrumje WITAJ zdźěłana zběrka dwurěčnych sadow, kotraž je mjeztym na 300 000 paralelnych sadow rozrostła. Neuronalny system złožuje so nimo toho na wobšěrne jednorěčne tekstowe daty z wobeju rěčow.
We wobšěrnym programje 55. swjedźenskich dnjow hudźby we Wojerecach wot 10. apryla hač do 1. meje běše tež tónraz hudźba Serbow swoje městno namakała. W komornym koncerće z Heidemarju Wiesnerec a dalšimi interpretami na swjedźenskej žurli hrodu wutoru, 26. jutrownika, njepřekwapichu jenož z programom na zwučenym wysokim niwowje, ale mjez wubranymi twórbami běchu tež zajimawe wurywanki, poskićene wot za nas dotal zdźěla njeznatych interpretow.
Wojerecy (SiR/SN/CoR). Z finalnym koncertom su so minjenu njedźelu 55. Wojerowske hudźbne dny na wulkej žurli tamnišeje Łužiskeje hale zakónčili. Bě to zdobom swjatočny koncert składnostnje 60. róčnicy załoženja Wojerowskeho sinfoniskeho orchestra. K jubilejej je Łužiska hala ćělesu wulku tortu a wo-hnjostroj dariła. Pod nawodom Evy Meitner su mjez druhim twórby Franza Schuberta, Ernsta Sachsa a Johanna Straußa přednjesli. Solistaj běštaj Fritz Vogel na pozawnje a Christoph Geibel na wiolinje. „Bě to jara emocionalne zarjadowanje, wolóženje pola hudźbnikow a publikuma bě pytnyć. Wšitcy so wjesela, zo su zaso zarjadowanja“, měnješe wjelelětna projektowa nawodnica hudźbnych dnjow Carmen Hoffmann. Bilanca lětušeho festiwala derje wupada. Na jědnaće wot planowanych dwanaće koncertow su dohromady něhdźe 1 900 wopytowarjow witać móhli.
Budyšin (SN/CoR). Něhdźe 30 zajimcam je Trudla Malinkowa wčera wječor w Budyskej měšćanskej knihowni přewšo zajimawy dohlad do swojeje najnowšeje publikacije „Sorbische Denkmale – Handbuch sorbischer Gedenk- und Erinnerungsstätten“ podała. „Kniha njepředstaja jenož pomniki a napjate stawiznički wokoło nich, ale wopisuje tež wuwiće wopomnjenskeje kultury. Nětko na nas zaleži, wědu přichodnym generacijam dale dać“, wuzběhny jednaćel Ludoweho nakładnistwa Domowina Syman Pětr Cyž w swojich witanskich słowach. Lektor Michał Nuk podšmórny wuznam stawiznow za identitu.
Slepo (JaM/SN). Nora Martinec dóstanje myto Mariny-Ewald zis-załožby. To zdźěli našemu wječornikej Slepjanska fararka Jadwiga Malinkowa. 19lětnu počesća tak přichodnu njedźelu w Salemskej šuli při Bodamskim jězoru za jeje studijne dźěło wo Serbach.
W lěću 2021 přebywaše Martinec ze stipendijom zis-załožby za studijne jězby nimale pjeć tydźenjow we Łužicy. Titul jězby rěkaše „Serbja a Serbowki dźensa – žiwjenje a identita“. Poprawom chcyše sej stipendiatka w lěću 2021 do Bosniskeje dojěć a tam studijnu jězbu přewjesć. Wobmjezowanjow korony dla rozsudźi pak so krótkodobnje za jězbu do Łužicy. W běhu krótkeho časa nawjaza styki w Lipsku, Drježdźanach, w Delnjej, srjedźnej a Hornjej Łužicy, mjez druhim k Lipšćanskim a Drježdźanskim studentam a towarstwu Stup dale.
Malešecy (CRM/SN). Drje chětro njewšědny wobraz to minjenu njedźelu popołdnju wosrjedź Malešec. Rjad ludźi spěcha do směra cyrkwje, někotři starši ludźo z rolatorom abo w chorobnym stole maja samsny směr a po času je tež cyła nawjes chětro zaparkowana. Boži dom pjelni so tohorunja z młodymi swójbami.
Wšitcy běchu woni přeprošenje na mały serbski swjedźeń, mjenujcy na zhromadny koncert Witaj-pěstowarnje „K wódnemu mužej“ a Radworskeho chóra Meja sćěhowali, a to z widźomnej radosću a w dosć bohatej ličbje. Dobru naladu přisporješe potom krasny wobraz nalětni koncert wuhotowacych dźěći w narodnej drasće, kajkuž nošachu něhdy tudyše ewangelske žony a holiča. Dźěćina poskići spodobny krótkoprogram, wobstejacy předewšěm z někotrych serbskich dźěćacych pěsnjow kaž „Rady spěwamy“, „Hallo, hallo“ z pjera Leńki Thomasoweje kaž tež radostneho jutrowneho „Haleluja“.