Zapósłane (03.02.16)
K wčerawšemu dopisej Marje Michałkoweje měni rěčnik iniciatiwneje skupiny Serbski sejm dr. Měrćin Wałda:
Marja Michałkowa piše, „zo je so Domowina wospjet z iniciatiwnej skupinu zetkała“. Informacija cyle jednorje njetrjechi. Smy so z předsydu w zašłych pjeć lětach jenož tajnje zetkali a tež w lobbyjowej skupinje Domowiny wo tym rozmyslowali, hač scyła hromadźe rěčimy. Žnějachmy pak jenož wurěče. K zjawnemu dialogej njeje dóšło, tež w Zwjazkowym předsydstwje Domowiny nic. Přikład: Čłonka gremija Monika Cyžowa praji w SN z 30. apryla 2014: „Smy wobzamknyli, zo so z tym wjace njezaběramy. Na kóždym zeńdźenju pak mamy naležnosć Serbski sejmik na blidźe.“ Prawje tež je, kaž w rozprawje SN ze 26. januara 2016 rěka, zo je nam ministerka dr. Eva-Maria Stange podpěru přilubiła, „zo by mjez Serbami k zjawnemu a fairnemu dialogej dóšło“. Wona pokaza na ćeže, dialog chcyć „wothorjeka“ diktować, a rjekny, „zo chce so do wěcy hłubšo zanurić, z ludźimi rěčeć a fairnu debatu podpěrać“. Knjeni Marja Michałkowa, prosymy Was wo rozmołwu – najlěpje z ministerku dr. Stange –, zo móhli njedorozumjenja wujasnić.
Zapósłane (02.02.16)
Předsydka Rady za serbske naležnosće w Swobodnym staće Sakskej Marja Michałkowa reaguje na přinošk SN wo iniciatiwnej skupinje za Serbski sejmik „Ministerka pomoc přilubiła“:
26. januara 2016 bě w Serbskich Nowinach wozjewjene, zo ministerka dr. Eva-Maria Stange iniciatiwnu skupinu za legitimowane zastupnistwo Serbow – Serbski sejm – podpěruje. Zastupjerjo Rady za serbske naležnosće w Swobodnym staće Sakskej so dźiwaja. Čehodla?
Mějachmy jako serbska rada Sakskeje 21. januara swoje regularne posedźenje w krajnym sejmje. Mjez druhim smy so ze statnej ministerku, knjeni Stange, wobšěrnje rozmołwjeli. SN wo tym rozprawjachu. Wězo su so čłonojo serbskeje rady ministerki prašeli, što k idejam iniciatiwneje skupiny měni. Wona nam cyle jasnje wotmołwi – a tak steji to w protokolu posedźenja –, zo so do wěcowneje diskusije Serbow njeměša. Wo tym maja Serbja sami rozsudźić. Tohodla nas rozprawa w SN zadźiwa. Njemóžu sej předstajić, zo ministerka tak rozdźělnej měnjeni zastupuje.
Zapósłane (28.01.16)
Tomaš Bjeńš z Konjec wupraja so k rozprawnistwu wo hłownej zhromadźiznje Ralbičanskeje wohnjoweje wobory w SN z 18. januara:
Kaž Serbske Nowiny w přinošku mjez druhim rozprawjeja, njelutowaše nawoda wobory Achim Měrćink z kritiskimi słowami napřećo Ralbičansko-Róžeńčanskej gmejnskej radźe a jich čłonam a cituje jeho, „zo pozicija někotrych radźićelow Swobodneho wolerskeho zjednoćenstwa Delany (SWZD) pokazuje, zo nimaja woni respekt a njewědźa hódnoćić, hdyž wobornicy druhim pomhaja a so za mzdu njeprašeja“. Zo njeje swoju kritiku jenož připódla, ale cyle wědomje a raznje zwuraznił, woznamjenja, zo ćěri Achim Měrćink wědomje klin mjez wohnjowu woboru a za nju zamołwitu gmejnsku radu.
Zapósłane (26.01.16)
K rozprawje wo wuradźowanju zhromadźizny zarjadniskeho zwjazka, wozjewjenej w SN z 15. januara, zastupowacy wjesnjanosta gmejny RalbicyRóžant a čłon zarjadniskeje zhromadźizny Tomaš Bjeńš z Konjec slědowace přispomnja:
Mólba do Serbskeho muzeja
Podstupim (ML/SN). „Połnje efektow we wječornym swětle ruma inscenowanej jewitej so dwě holcy při kołwróće z kudźałku a wrjećenom, kotrejž je Berlinski moler Philipp Franck 1907 na jednym ze swojich mnohich přebytkow w Błótach portretował. W Błótach nadeńdźe 1860 w Frankfurće n. M. rodźeny a 1944 w Berlinje zemrěty moler nimale njemylenu krajinu z awtochtonymi wobydlerjemi, kiž běchu sej nałožki a narodnu drastu zachowali a kotřiž napřećiwny wobraz měšćanskeho žiwjenja symbolizowachu. Mystiske Błóta ze serbskim prawobydlerstwom ze swójskej rěču a pisanej drastu, z njeličomnymi rěčkami a wěstej melancholiju krajiny su turistisce wotkryte.“
Takle wopisuje Ingeborg Becker w přinošku „Holcy pod lapu“ w magacinje Kulturneje załožby krajow „Arspro Toto“ mólbu Philippa Francka, kotruž bě Choćebuski Serbski muzej nakupił. Dale tam čitaš: „Přiwobroćenje Francka k Błótam njewotpowědowaše jeničce zajimej na swojoraznosći tuteje krajiny, ale tule nasta mały rjad mólbow. Wone pokazuja žony a holcy w jich dekoratiwnej narodnej drasće při domjacych dźěłach.
Zapósłane (08.01.16)
Wórša Šołćina z Róžanta ma kritiske přispomnjenje k přinoškej w SN:
Čitach w srjedownym wudaću Serbskich Nowin wo nowolětnym pućowanju młodych Róžeńčanskich swójbow a jich „nomadowym“ dyrdomdeju. Dźěćom je so zawěsće lubiło a su ze zapalom pódla byli, byrnjež chětro zyma było. Přiwšěm měnju, zo měło kóžde (organizowane) dźěćace zarjadowanje tež wěsty kubłanski efekt měć abo znajmjeńša wěste prawidła a normy wobkedźbować. Što pak čitach? Dźěći móžachu z kłokom a prokom na (wězo fiktiwneho) wjelka třěleć! Wothladajo wot wšěch diskusijow za abo přećiwo wjelkej – tu měrjachu so na zwěrjo, kotrež steji pod škitom přirody! Móžeš to za manipulaciju měć, snano bě to tež cyle jednorje njepřemyslene, ale pedagogisce prawje to njebě. Na wjelka třěleć je zakazane, to drje je znate, wšako běchu mjez staršimi tež hajnicy. Sym wćipna, kak bychu to wopodstatnili, by-li (abo snano samo je) so něchtó na tym postorčił. Mamy dźiwich swini dosć – njeby to lěpša alternatiwa była?
Zapósłane (30.12.15)
Hildegard Kućankowa z Budyšina poćahuje so na přinošk w Serbskich Nowinach z 18. decembra wo darje na dobro Němčanskeje pěstowarnje:
Čitajo přinošk wo darje knjeza Joachima Weckera Němčanskej pěstowarni běch zwjeselena. Wšako je Liebenthal (Lubomierz) tež moja ródna domizna. Sym so tam lěto pozdźišo hač wón w Liebenthalskej klóšterskej wsy (Stiftsdorf) Geppersdorf (Milęcice) narodźiła a buch wottam 2. decembra 1946 z maćerju, wowku a dalšimi wjesnjanami tohorunja wupokazana. Z Hirschberga (Jelenia Góra) dźěše jězba w nakładnym ćahu do kwarantenoweho lěhwa w Žitawje. Nimale tři njedźele dyrbjachmy tam při židkej kałowej poliwce wutrać, prjedy hač móžeše nas nan wotewzać. Dokelž wón po pušćenju z wójnskeje jatby w lěću 1946 hižo wróćo do Šleskeje njesmědźeše, běše jeho kamerad Jakub Běrk sobu do serbskeho Radworja wzał.
Zapósłane (29.12.15)
Pod nadpismom „Horje a dele po Serbach – kedźbować a so njekopolić“ wěnuje so Stanisław Statnik z Ralbic w dopisu knize Jurja J. Šołty:
W decemberskim wudaću Rozhlada móžachmy čitać recensiju Róže Domašcyneje ke knize Jurja J. Šołty „Horje a dele po Serbach“, kotraž bě połna chwalby.
Dokelž sym na stawiznach Delan a předewšěm swojich ródnych Ralbic přewšo zajimowany, tež bohateho stawizniskeho zawostajenstwa našeho njeboh nana dla, sym sej mjenowanu knihu za zymski počas popřał, zo bych snano něšto noweho hišće dotal njeznateho wo Delanach a Ralbicach zhonił.
Jenož pomoc abo hižo wójna?
Němski airbus je w nocy na srjedu wojerske lětadła w boju přećiwo Islamskemu statej natankował. Smy so mjez Serbami naprašowali, hač Němska bój jeno podpěruje abo hač je hižo we wójnje.
Hižo wjelelětna tradicija
Na kóždolětny adwentny koncert 1. kulturneje brigady Budyskeho Serbskeho gymnazija bě tež minjenu sobotu zaso tójšto zajimcow chóroweje hudźby a spěwa do Budyskeje Michałskeje cyrkwje přišło. Jan Kral a Sara Mičkec staj so mjez wopytowarjemi lětušeho koncerta naprašowałoj, što jich kóžde lěto znowa na dohodownu hudźbnu chłóšćenku do sprjewineho města wabi.
