Priwatny docent dr. Timo Meškank z Lipska přispomnja k přinoškej Trudle Kuringoweje „K 70. róčnicy znowazałoženja Domowiny“ w SN 7. meje:

Po statistice Arnošta Černika z lěta 1956 bě w Hornjej Łužicy 57 976 Serbow žiwych, w Delnjej Łužicy pak 22 120 Serbow. Hłowny kriterij kategorizacije Serb bě Černikej wobknježenje serbskeje rěče. Wuprajenje Trudle Kuringoweje w sćěhowacymaj sadomaj je tuž wopak: „Spočatk 50tych lět započachu w Delnjej Łužicy kulturnje dźěłać, wobchadna rěč pak bě němska. Byrnjež hišće 1 730 ludźi serbšćinu wobknježiło, ju woni hižo njenałožowachu.“ Proces wotwobroćenja wot serbstwa je so w 50tych a 60tych lětach pospěšił, dokelž bě so Domowina do słužby SED přahać dała. Tole wšak so w katolskej Hornje­j Łužicy tak zahubnje na narodnu substancu njewuskutkowa, dokelž běchu tu katolscy duchowni a wučerjo nadal zepěra narodneho žiwjenja. Mjez druhim namaka to swój wotbłyšć w kruhu akademikarjow, kotryž schadźowaše so wot srjedź 60tych lět. Tam přednošowachu wučerjo kaž Jan Meškank (nic Měškank, kaž awtorka piše), zo bychu Serbam narodne a nabožne wědomje skrućeli.

Lejna Šramina z Pančic-Kukowa wu­praja so k přinoškej w SN „Wutřěle artile­rije Róžeńčansku cyrkej zničili“:

Hnydom při čitanju artikla so do­pomnich, kak běch to jako dźewjećlětna sama dožiwiła. Mój njeboh nan bě jara na­božny čłowjek a wudźeržowaše k patrej Konradej Mawderej wuske zwiski. Wón by­dleše w tutym strašnym času wojo­wanjow wokoło Róžanta a dalšich delanskich wsow w klóštrje Marijinej hwězdźe. W našim staršiskim domje na Kimba­rku přebywachu w bojowniskich dnjach někotři němscy oficěrojo, kotřiž wottam frontu do směra na wuchod wobkedźbowachu.

Jan Nuk z Radworja přispomnja k přinoškej w SN z 5. meje na 4. stronje:

Njemało so zadźiwach, jako čitach pod rubriku „Serbski powěstnik“ slědowace nadpismo: „Ličba serbskich potomnikow přiběra.“

Su snadź žurnalisća SN wotkryli swoje profetiske kmanosće, zo wědźa, kelko serbskich potomnikow nětkle žiwi Serbja jónu zawostaja?

Abo su snadź přewjedli naprašowanje wo tym, kelko potomnikow nětkle žiwi Serbja maja a kelko chcedźa w běhu jich přebytka na tutej zemi jónu zawostajić?

Móže tež być, zo měnja SN potomnikow někajkeje wuznamneje wosoby zašłosće.

Při čitanju nastawka pod mjenowanym nadpismom wšak so wukopa, zo jedna so wo ćišćerski zmylk. Do słowa potomnik je so někajki „ot“ zabłudźił, jedna wšak so wo ličbu serbskich pomnikow. Hdźež so dźěła, stawaja so zmylki. Druhdy wšak wuwabjeja wone tež lóštny posměwk čitarja, a tak je tónle zmylk tež něšto pozitiwneho zdokonjał.

Južnoschleswigski wolerski zwjazk (SSW), strona danskeje mjeńšiny a Frizow w Schleswigsko-Holsteinskej, přisłuša wot lěta 2009 Europskej swobodnej aliancy (EFA). Stachmy so z jeje čłonom, dokelž wona jako europska strona zajimy mjeńšinowych a regionalnych stron zastu­pu­je. Wšitcy wěmy, kelko je politiskich rozsudow w Europskej uniji, nastupowace tež wobydlerki a wobydlerjow na městnje. Tohodla je z našeho wida wažne měć politisku ruku w Europskim parlamenće, kotraž móže jeho wobzamknjenja wob­wliwować. Zapósłancy EFA w Europskim parlamenće ze Šotiskeje, Walizi­skeje, Kataloniskeje, Walencije a Letiskeje při tym z europskimi Zelenymi w jednej frakciji wusko zhromadźe dźěłaja. Samo tónle fakt hižo dopokazuje, zo pohibuje so politiske wusměrjenje w politiskim spektrumje nalěwo a naprawo srjedźi­zny. Ekstremistiske strony EFA pak nje­přiwo­zmje pak won ćisnje, kaž bě to před lětami z italskej Legu Nord. Kaž je znate, twori SSW sam wot lěta 2012 z SPD a Zelenymi schleswigsko-holsteinske krajne knježerstwo.