Lubina Žurec-Pukačowa z Choćebuza piše wo koncertnym dožiwjenju w SLA:

Minjeny pjatk wječor dožiwi zajimowany publikum w rjanej nowej žurli na Budyskej Wonkownej Lawskej pisany program. Pjeć „Serbskich rejow“ Jana­ Pawoła Nagela – hnujace to zjednoćenje słowjanskich folklornych motiwow ze srědkami moderneje hudźby – koncert zahaji. Slědowacej dwě sinfoniji Leopolda Mozarta zadobyštej so na jara spodobne wašnje do wutrobow připosłucharjow. Swoju kuzłarsku mišterku je orchester SLA našoł we wuměłči Anett Baumann, kotraž bě solistka swětosławnych wiolinowych koncertow cyklusa „Štyri počasy“ Antonija Vivaldija. Dźakowano jeje zamóžnosći a wulkotnej interpretaciji zhromadnje z orchestrom pod wuměłskim nawodom Dietera Kempy wupřestrěwachu so zynki a wobrazy nalěća, lěća, nazymy a zymy po žurli: Ptački spěwachu a žołmički pluskotachu, słónco smaleše a njewjedro hrožeše.

Tele koncertne dožiwjenje běše woprawdźe wobkuzłace, a z dušu połnej rjanych zynkow so publikum dźakowaše. Škoda, zo bě jenož tak mało ludźi pře­prošenje sćěhowało.

W februarskim wudaću Praskeho časopisa Česko-lužický věstník pisa běłoruski wědomostnik Kiril Šewčenko wobšěrnje wo temje „Situacija we Łužicy lěta 1945“ na stronach Čěskoserbskeho powěstnika. W předsłowje čitamy: „Tale studija zaběra so z analyzu a refleksiju wětřikojteje powójnskeje situacije we Łužicy w organje Towarstwa přećelow Serbow, w Čěskoserbskim powěstniku. Studija wuchadźa z nowinskeho swědčenja, kotrež njeposrědnje časowe nalady, zničenu atmosferu po Druhej swětowej wójnje a poćah čěskosłowakskeho hibanja k Łužicy wotbłyšćuje a pokazuje, kak wusko bě Łužica z Čěskosłowakskej spjata.“ Kiril Šewčenko cituje wjele z přinoškow předsydy towarstwa Vladimíra Zmeškala k njespokojacej situaciji Serbow, to wosebje hladajo na wulku ličbu přesydlencow z Čěskeje a Pólskeje, na wjacore pady njepřećelneho postupowanja němskich organow napřećo­ Serbam. Podate su přikłady zakročenja němskeje policije 8. decembra 1945 w Chrósćicach, hody 1945 we Wotrowje, Wojerecach, w Kulowje a dru­hdźe, runje tak hroženja napřećo Serbam we Łazu składnostnje ludličenja.

Berlin (ML/SN). „Do schadźenja słónca jutrowničku zakuzłanu wodu čerpać je jenož jedyn z mnohich nałožkow słowjanskeje mjeńšiny we Łužicy. Babette Zenkerowa je nawodnica Dešnjanskeho domizniskeho muzeja. Wona powěda, zo zwisuja nałožki tež z jednotliwymi wsami. ,Pola nas ma so jutrowna woda do schadźenja słónca z rěki čerpać, kotraž wot wuchoda na zapad běži, kaž je to pola nas ze Sprjewju.‘ Zenkerowa rozprawja wuběrnje wo Serbach, kotrymž su jutry z wotstawkom najwažniši swjedźeń.“

Choćebuz (ML/SN). „Na Lipšćanskich knižnych wikach je tež Budyske Ludowe nakładnistwo Domowina z prěnjej biografiju­ spisowaćela Jurja Brězana (1916–1906) wobdźělene. Zezběrał je fakty wo serbskim powědarju Budyski literarny wědomostnik Dietrich Šołta.“ Pod nadpismom „Nakładnistwo Domowina prezentuje prěnju biografiju Brězana“ piše­ wo tym Choćebuska nowina Lau­sitzer Rundschau. Wona cituje jednaćelku LND Marku Maćijowu: „Brězan bě najwliwapołniši serbski spisowaćel druheje połojcy 20. lětstotka a je wjace hač 50 knihow spisał. Wušli su wone we wjacorych milionach eksemplarow. Nowa kniha pokazuje na jeho wotměnjawe žiwjenje mjez kejžorskim reichom a znowa zjednoćenej Němskej. Hač do swojeje smjerće lěta 2006 bě wón produktiwny. Jeho najwažniše knihi předleža paralelnje w serbskej a němskej rěči.“ Lausitzer Rundschau pokazuje tež na to, zo předstaji spisowaćel Jurij Koch na prěnim dnju knižnych wikow swoju dźěćacu knihu „Abessinka, wo bist­ du?“, kotraž je w Lipšćanskim nakładnistwje Lychatz wušła.

Hessa je nowy Krabat