Wo knihach a kniharni (17.09.21)
Tydźensce wozjewjeja SN na tutej stronje nawěški serbskich institucijow – wupisanja dźěłowych městnow. Wšudźe je dorost trěbny, tak tež w nakładniskim wobłuku. Prózdninske dźěło a šulerski praktikum stej zwjetša prěnjej móžnosći, młodych ludźi cyle praktisce na swójski zawod skedźbnić. Po tym puću je tež naša nowa wučomnica, kotruž smy spočatk měsaca witali, do nakładnistwa přišła. Čitajo wupisanje je so wona na prózdninske dźěło w redakciji SN dopomniła a so rozsudźiła, wo wukubłanske městno so požadać. W běhu přichodnych třoch lět nawuknje powołanje překupče za e-commerce. Tući fachowcy staraja so wo wšo, štož z online-předanju produktow zwisuje. Z widom a nadźiju na dorost smy tež projekt „Naša serbska kniha“ wuwili a lětsa wospjet zwoprawdźili. Njedawno wopyta nas 33 serbskich gymnaziastow, zo bychu sej na městnje wobhladali, kak kniha nastawa. To bě za nich ćim zajimawše, dokelž běchu basnje a ilustracije za swoju publikaciju, kotraž mjeztym pod titlom „Cyłe lěto – jedna kniha“ předleži, sami zdźěłali.
Wo knihach a kniharni (20.08.21)
Njedawno rozmołwjach so z we wukraju bydlacym Serbom mjez druhim wo skutkowanju medijow na regionalne a globalne čłowjeske wuwiće. Běchmoj sej přezjednaj, zo smy tuchwilu w dosć njewěstym času žiwi, a zo je sylny katalyzator njestajnosće masiwne wobwliwowanje měnjenjow a jednanjow přez bjezkónčny output internetnych medijow. Ženje w stawiznach čłowjestwa njebě tak lochko informacije a měnjenja šěrić a přijimować, ale tež sfalšować, nimale bjez regulowanja a kontrole. Tak je wotewrjene prašenje, što nas w přichodnych lětdźesatkach wočakuje.
Wo knihach a kniharni (30.07.21)
Kak čas jenož leći! Mjeztym mam hižo dlěje hač poł lěta swoje dźěłowe městno w Ludowym nakładnistwje Domowina. Wšědnje podawam so nětko rano zahe do Budyšina. W nakładnistwje wjedźe mje puć po schodźišću horje hač na štwórty poschod, takrjec hač pod třěchu. Tam je moja dźěłarnja – stwička z nachilenymi sćěnami a małkim woknom. W rumnosći steja pisanske blido, stólc a k tomu někotre kamory. Wjetši dźěl stwy pak je napjelnjeny z knižnymi polcami, na kotrychž so serbske knihi a knižki kopja. Mjeztym wěm, zo běchu stwu prjedy jako internu biblioteku lektorata ze serbskimi, zdźěla antikwariskimi knihami wužiwali – tajke potajkim nětko přeco hišće tu steja a mi při dźěle přez ramjo hladaja.
Wo knihach a kniharni (16.07.21)
Bórze so ludźo do lěćneho dowola podadźa. Što drje je to rjeńšeho, hač sej ćišćanu knihu za sebje a swoje dźěći sobu do kófra spakować. Tež tón, kiž doma wostanje, njech składnosć čitanja wužije. Ludowe nakładnistwo Domowina ma bohaty poskitk a za kóždy zajim knihu. Tuž njech kóždy/kóžda raz na krótki čas handy hasnje, zo by dožiwił(a) rjane wokomiki zanurjenja do serbskeho ćišćaneho słowa, do jeho klinčaceho zwuka. Mjeztym zo so mysle čitarjow wokoło móžneho dowola a nadźijomnje tež knihow pletu, dopřihotuje LND prospekt „Nowinkar“. Srjedź septembra dóstanje so wón k wam do listowych kašćikow. A tam, hdźež njeje móžno sej knihu direktnje kupić, skići onlineshop www.domowina-verlag.de najkrótši puć skazanja. Za Serbow w Delnjej Łužicy přihotujemy prospekt „Kniglicki“. Stajnje je tež za nas Hornjoserbow zajimawe jónu „přez płót“ pohladnyć, što drje delnjoserbski knižny program skići.
Wo knihach a kniharni (18.06.21)
Słónčne ćopłe wjedro nam wšěm tyje a nas k dalšim předewzaćam pohonja.
Tuchwilne wolóženja w zwisku z koronapandemiju nam jako nakładnistwu zmóžnjeja skónčnje zaso wosobinski kontakt z předawarjemi, kupcami a čitarjemi wudźeržować.
Wjeselimy so, zo je Rěčny centrum WITAJ po lońšej přestawce zaso čitanske wubědźowanje za wuknjacych 3. lětnika serbskich a serbšćinu podawacych šulow přewjedł. Štož so hewak w Smolerjec kniharni wotmě, su lětsa znatych wobstejnosćow dla na žurlu Serbskeho muzeja w Budyšinje přepołožili. Smolerjec kniharnja bě wězo z najnowšimi edicijemi přitomna. Hač nowe dyrdomdeje Findusa a Peterssona abo lóštne zabawne nowowudaće za dźěći, přitomni móžachu do knihow pokuknyć, a tójšto z nich zdoby sej dźěćace ruki.
Wo knihach a kniharni (21.05.21)
Zajimawa kniha dźowce abo synej, wnučce abo wnučkej k narodninam, k dnjej dźěsća abo cyle jednorje tak je rjany dar. Prašenje pak je, kotru jenož darić. To so tež ja často prašam. Móžnosćow pytać je wjele, hač w kniharnjach samych abo na online-portalach. Prawe wuzwolić jenož dyrbiš, a tu mam wulkotny pokiw.
Sćelak MDR Radijo Sakska knihi za dźěći tydźensce předstaja. Hač za mjeńše, kotrymž móža mać abo nan, wuj abo ćeta, sotra abo bratr předčitać, abo knihi za młodostnych – za kóždeho je něšto pódla. Zajimawe na tym je, zo dźěći, młodostni a rozhłosownicy wo wudaćach wšěch móžnych žanrow rozprawjeja. Druhdy su tež awtorojo a awtorki w studiju a wo swojej nowostce powědaja. W něhdźe połdramjeńšinskim přinošku zajimcy to najwažniše zhonja. Z pomocu prašenjow kaž „Što je će na knize wabiło?“ abo „Komu by knihu poručił/a?“ twori sej słuchar wobraz a móže rozsudźić, hač je to kmany dar. Rjane zdobom je, zo móžeš sej přinošk tež pozdźišo na internetowej stronje sćelaka wospjet naposkać. Wjac hač sto awdijow tam maja, a pytacy tuž z wěstosću to prawe nańdźe.
Wo knihach a kniharni (16.04.21)
Za wšitkich lubowarjow je kniharnja nadal wotydźenja wot 10 do 18 hodź. wotewrjena. Jeničke wuměnjenje je, zo wužiwaće při nakupje škitny nahubnik.
Jako nowostka je do Smolerjec kniharnje dóšła z nakładnistwa swj. Bena w Lipsku „Bistum Dresden-Meißen 100 Jahre Wiedererrichtung“. W njej stej mjez tójšto dalšimi přinoškami tež dwaj, napisanej wot serbskeju duchowneju dr. Jensa Buliša a Clemensa Hrjehorja. K samsnej hłownej temje 100 lět Drježdźansko-Mišnjanske biskopstwo wuda redakcija Časopisa za sakske stawizny, krajowědu, přirodu a wobswět swoje prěnje čisło Sakskich domizniskich łopjenow 2021. Tu staj mjez dalšimi awtorami dr. Měrćin Wałda a tohorunja dr. Jens Buliš.
Dalše nowowudaće rěka „Wo die wilden Tiere wohnen – Mein Leben als Naturführer in der Lausitz“ wot Karstena Nitscha z nakładnistwa Goldmann. Awtor je swojim wobkedźbowanjam přidał swójske njewšědne wobrazy wo přirodźe a zwěrinje.
Wo knihach a kniharni (05.03.21)
Třicećiny smy docpěli a wjeselimy so na dalše lěta z mnohimi knihami, čitanjemi a rozmołwami. Wutrobny dźak wam wšěm za wjelelětnu swěru a přichilnosć k Smolerjec kniharni. Dźak słuša kupcam, čitarjam, awtoram, towarstwu Přećeljo Smolerjec kniharnje, sobudźěłaćerjam LND a podpěraćelam.
Kelko skazankow, telefonatow a wězo poručenjow smy w minjenych 30 lětach dóstali a wobdźěłali, njemóžemy hižo rjec. Ale wěmy sej kupcow, čitarjow a awtorow wažić. Je rjane začuće, was w kniharni witać a was posłužować, wam radźić a z „dobrej knihu“ domoj hić dać. Móžemy z wulkeho poskitka LND, regionalnych nakładnistwow kaž tež cyłeje Němskeje čerpać. Někotrežkuli zajimawe wudaće je so tak k swojemu čitarjej dóstało.
Waše bohate wobdźělenje na njeličomny zarjadowanjach – knižne premjery, knižne předstajenja a literarne wječorki nam tuchwilu pobrachuja. Nadźijomnje móžemy was bórze zaso na literarne wječory witać. Awtorojo su runje tak njesćerpni kaž my, bohužel pak dotal hišće žanu dowolnosć nimamy prezencne čitanja poskićeć.
Wo knihach a kniharni (12.02.21)
Lube čitarki, lubi čitarjo, kiž, byrnjež naša kniharnja dale nochcyjo zawrjena była, swěru serbske knihi kupujeće, hdy sće poprawom posledni raz baseń Ćišinskeho čitali? Ow, njewěm so dopomnić, drje wjetšina z Was nětkle sćicha přiznaje. A ta abo tamny budźe stonać: Ach, toh‘ Ćišinskoh tla njezrozumiš. Ale to njetrjechi, kaž nam znazornjeja sćěhowace štučki z basnje „W zymje“ z cyklusa „Za ćichim“:
Zemja błyskoce so w čistej pyše,
hdyž so hwězdy z njebjes saja běłe.
Kerki, štomy jako w meji kćěja,
zasłyšeć pak njeje mejskich pěsni.
Sněh so wodnjo, w nocy saje, saje –
we wsach, na pućach so knjejstwa přima.
Sankow, smykawow so hólčec přima,
běha, brodźi po sněhowej pyše.
Njech tež wječor doma swar so saje,
přeměrić te sepje dyrbi běłe;
a móc w lodowej so hrěje pěsni,
módre, čerwjene zo lica kćěja.
Połne běłych róžow wokna kćěja,
hdyž do běłych barbow zyma přima.
Wonka na sanjach so lubi pěsni,
k lóštnej rejce spěwa běłej pyše.
Zajac za włosy so drapa běłe,
hdyž na kožušk hońtwjer z třělby saje.
Hdyž so saje sněh a běłe wonka
wšo a wokna kćěja w zymnej pyše,
stwička přima mje, sym dobry pěsni.
Wo knihach a kniharni (15.01.21)
Před někotrymi lětami wobkedźbowach w Berlinje mi dotal njeznaty fenomen: Widźach dźeń a wjace młodostnych, kotřiž swoje šmóratko na njewšědne, płone wašnje blisko k hubje dźeržachu, zo bychu do mikrofona rěčeli. Kak pak runočasnu mobilnu rozmołwu sćěhować, hdyž je horni dźěl nastroja ze zatwarjenym słuchatkom daloko wot wucha zdaleny? Dyrbju přiznać, zo sym wotmołwu na swoje prašenje hakle po wěstym času zhonił. Město pisanja krótkich powěsćow, štož bě w 90tych lětach w formje SMSkow hišće nowa, atraktiwna alternatiwa k telefonatam, nabywaše w běhu lět zaso ertna komunikacija na woblubowanosći: rěčane a wotposkane powěsće. Nowe zwučenosće pokazuja so na wšelakich polach: streaming, podcast, posłužowanje nastrojow z rěču.
