Eva Menasse 4. Kamjensku narěč w duchu rozswětlerstwa dźeržała

Kamjenc (SN/bn). „Njepraju wam ničo noweho, dokelž ničo noweho njewěm.“ Tele wuprajenje Evy Menasse na spočatku 4. Kamjenskeje narěče wopokaza so wčera jako přewšo wěrne – a tola zamó awstriska awtorka w hodźinskim přednošku wobšěrny a nic mjenje přitrjechjacy, wotkrywacy wobraz powšitkowneho połoženja wosebje towaršnosće zapadneho swěta pregnantnje rysować.

Před 70 lětami, 6. junija 1947, podpisa 14 Serbow załožensku lisćinu noweje serbskeje ćišćernje po rozbiću fašizma. Přede- wzaće z mjenom Domowina – ćišćernja a nakładnistwo, drustwo zwr, započa 1. julija 1947 w rumnosćach něhdyšeje Donnerhakec ćišćernje Před Šulerskimi wrotami 21 w Budyšinje dźěłać. Hižo něšto dnjow pozdźišo, 6. julija 1947, wuńdźe tam Nowa doba spočatnje jako tydźenik. Serbske ćišćerske wudźěłki běchu přewšo požadane, tuž přewzachu lěto pozdźišo rumnosće bywšeje ćišćernje A. Müller na Hornčerskej 41 a 1951 rumnosće bywšeho „Bautzener Tageblatt“ na Drjewowych wikach 21–23. Lěta 1952 přenjesechu woni Serbja swoje firmowe podźěle Domowinje, Zwjazkej Łužiskich Serbow. Ze załoženjom Ludoweho nakładnistwa Domowina 1. julija 1958 bu­štej ćišćernja a nakładnistwo dźělenej.

„Wotpočink njeje žadyn čłowjeski mordar.“ Tale zajimawa sada steji w nowej knize Pawoła Roty „Z kameru a pisakom po Delanach“, kotraž je njedawno w Ludowym nakładnistwje Domowina wušła. A woprawdźe – zajimawy wotpočink ći lektura spodobneho wudaća bjezdwěla wobradźa. Sym sej wěsta, zo nadeńdźe nowostka mnoho čitarjow, kotřiž budu nic naposledk zwjeseleni z krasneje a přewšo bohateje rěče Pawoła Roty. Tak so pola­ njeho „njebjo wowckuje, doniž njeje widźeć, kak mróčele wodu woža“. Nó tak, je to prawy čas, w knihach lěhać.