Kulturny plan za Delnju a Hornju Łužicu ma nastać

Mnichow (SN/CoR). Nawjazujo na loni předstajeny koncept „Kulturna strategija Łužica 2025“ (SN rozprawjachu) zdźěłuja tuchwilu w nadawku braniborskeho ministerstwa za wědomosć, slědźenje a kulturu kaž tež sakskeho ministerstwa za wědomosć, kulturu a turizm tak mjenowany „Kulturny plan Łužica“. Hač do nazymy chcetej Mnichowskej firmje KulturKonzepte a actori wuslědki wozjewić. Dr. Martina Taubenberger z agentury KulturKonzepte bě hižo „Kulturnu strategiju Łužica 2025“ předpołožiła. Koncept žněješe w Serbach dobry wothłós, dokelž widźi Serbow jako čerwjenu nitku (SN rozprawjachu). Firma actori je njedawno z njezjawnym posudkom wo łužiskich dźiwadłach wjetšu diskusiju zbudźiła.

Zaměr kulturneho plana je, wuměłstwo a kulturu po cyłej Łužicy tak wu­kmanić, zo tyjetej tamnišej identiće a hospodarstwu. Po analyzy na zakładźe lońšeho naprašowanja je mjeztym druha dialogowa faza z akterami nimale dokónčena. Zajimcy namakaja přehlad wo projekće na internetnej stronje

Zwjazk serbskich studowacych (ZSS) je drje mjez wšitkimi towarstwami, kotrež su dźensa pod třěchu Domowiny aktiwne, drje najnjewšědniše zjednoćenstwo. Po wutworjenju najprjedy jako njezapisane towarstwo w aprylu 1991 přisłušachu jemu studentske skupiny „Bjarnat Krawc“ z Drježdźan a „Pawoł Nedo“ z Berlina kaž tež Sorabija Lipsk. Přez na kóncu naspomnjenu organizaciju směł so ZSS někak tež najstarša serbska, kontinuitu wo­po­kazowaca institucija mjenować.

Wotpowědnje strukturam tohorunja runje hakle (nowo)załoženych, skerje in­for­melnje organizowanych čłonskich cyłkow bě – a zdźěla je – chětro měnjate sobu­stawstwo wot najwšelakorišich faktorow wotwisne. Wustawki z lěta 2015 hodźa so wšako tak rozumić, zo słuša mjenje abo bóle kóždy přichodny serbski akademikar w jednym z mjenowanych městow takrjec awtomatisce k tomu. Při­wšěm wu­two­rje­še ZSS poněčim poměrnje krutu struk­turu, wosebje w Drježdźanach a Lipsku.

6. meje 1971 zemrě w Budyšinje wjelelětny načolnik Domu za serbske ludowe wuměłstwo (DSLW) Pawoł Jenka. Narodźił bě so wón 16. februara 1907 jako syn chěžkarja a kobjelerja w Mikowje. Wukubławši so na Budyskim Krajnostawskim wučerskim seminarje wučerješe Jenka w Nowej Wsy nad Sprjewju, Hućinje a Malešecach, bu pak 1936 wot nacijow z Łužicy wupokazany. Bě nawoda Serbskeho towarstwa a jeho chóra Zernička w Lichanju, šulskeho chóra w Hućinje a solo­spěwar w Lumirje. Po wójnje bě wučer na Serbskej rěčnej šuli w Chrósće, w Barće, dźesać lět docent na Serbskim wučerskim wustawje a dirigent jeho chóra. Wot 1963 nawjedowaše DSLW a staraše so wo prezentaciju ludoweho wuměłstwa na dźěłaćerskich festiwalach kaž tež na třoch Festiwalach serbskeje kultury. Měješe wulke zasłužby na polu wuwića serbskeje hudźby. Z jeho pjera su spisy „Běda Bartskich roboćanow“, wo šulstwje w Mužakowskej holi, „Wuwiće serbskeho ludoweho wuměłstwa“, serbske wučbnicy, „Hdźež so módrja, zelenja“, „Z młodej mocu“ a jědnaće dalšich serbskich spěwnikow, předewšěm za šulsku wučbu. Manfred Laduš

Za wšitkich lubowarjow je kniharnja nadal wotydźenja wot 10 do 18 hodź. wote­wrjena. Jeničke wuměnjenje je, zo wužiwaće při nakupje škitny nahubnik.

Jako nowostka je do Smolerjec kniharnje dóšła z nakładnistwa swj. Bena w Lipsku „Bistum Dresden-Meißen 100 Jahre Wieder­errichtung“. W njej stej mjez tójšto dalšimi přinoškami tež dwaj, napisanej wot serbskeju duchowneju dr. Jensa Buliša a Clemensa Hrjehorja. K samsnej hłownej temje 100 lět Drježdźansko-Mišnjanske biskopstwo wuda redak­cija Časopisa za sakske stawizny, krajowědu, přirodu a wobswět swoje prěnje čisło Sakskich domi­zniskich łopjenow 2021. Tu staj mjez dalšimi awtorami dr. Měrćin Wałda a tohorunja dr. Jens Buliš.

Dalše nowowudaće rěka „Wo die wilden­ Tiere wohnen – Mein Leben als Natur­führer in der Lausitz“ wot Karstena Nitscha­ z nakładnistwa Goldmann. Aw­tor je swojim wobkedźbowanjam přidał swójske­ njewšědne wobrazy wo přirodźe a zwěrinje.