Budyšin (SN/CoR). Dzěći Serbskeje pě­stowarnje a Serbskeju zakładneju šulow z Budyšina a Worklec su swoje wobrazy hižo molowali, dźensa su šulerjo z Ralbic do Budyskeho Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła přijěli a jutře a zajutřišim přijědu hišće z Pančic-Kukowa, Radworja a Budyskeho katolskeho dźěćaceho domu, zo bychu swój přinošk k wulkemu molowanskemu projektej „Wokno do přichoda“ přidali.

Fasada NSLDź sta so z wulkej kolažu wobrazow, w kotrejž dźěći pokazaja, kajki sej swět a přichod předstajeja. Štóž je w minjenych tydźenjach wokna dźi­­­wa­dła wobkedźbował, je widźał, zo so tu něšto hiba. Spočatnje bě dźiwadło zašlahane: Wulki čornoběły bager a pusćina. Tydźeń po tydźenju so tónle wobraz změni a wulke pisane molowanki dźěći narunaja symbol zničenja łužiskeje krajiny.

Póndźelu, 9. oktobra 1989, bě w Lipsku k dotal najwjetšej demonstraciji w NDR za reformy a demokratiju dóšło, kaž minjenu srjedu hižo pisachmy. Po měrowej modlitwje w Mikławšskej a dalšich třoch cyrkwjach zhromadźichu so syły ludźi do hoberskeho pochoda a ćehnjechu ze swěčkami do srjedźišća města. Za pochod zamołwići běchu při tym tež na to myslili, zo njemóža demonstranća ze swěčku w ruce kamjenje, kije abo bleše na policistow mjetać. Z bantami wupokazani rjadowarjo kročachu na bokomaj ćaha wołachu: „žanu namóc!“ Při tym na to kedźbowachu, zo njeby nichtó policistow prowokował.

16. winowca 1744 narodźi so pozdźiši delnjoserbski duchowny a spisowaćel Pomgajbog Kristalub Fryco swójbje fararja w Gołkojcach. Kaž jeho wo tři lěta młódši bratr Jan Bjedrich studowaše wón w Halle teologiju a bu 1767 za fararja zapokazany. Dušepastyrsce skutkowaše najdlěje – wot 1771 hač do smjerće 17. nalětnika 1815 – při Choćebuskej Serbskej cyrkwi. Pomgajbog Fryco bě, runja bratrej, wědomy Serb, skutkowaše a pisaše w duchu pietizma. Z jeho pjera běchu narodny manifest „Luby serbski lud!“ a ćišćane nabožne spisy. 1792 wuda „Dolnjołužiske serbske prjatkarske knigły“, 1796 „Prjatkowanje na prědnu njeźelu po tśoch kralach“, 1797 „Bjatowarske knigły“ a 1802 „Te słuśnosće togo kśesćijana“. Wón přełoži němski powučacy nabožny spis pod titlom „Ta hordnunga togo strowja“, kotryž w 12 nakładach wuńdźe. Wón pěsni składnostne basnje a 20 štučkow dołhu lyrisku twórbu „Zaspy! Ty luba wjas, lažyś w popjele zas“ za wotpalenu wjes. Serbskich wojakow witaše ze 16 štučkow wopřimacym „Powitarskim kjarližom“ domoj do Łužicy. Jeho serbska agenda zwosta rukopis. Manfred Laduš

„Schadźowanka zwěrjatow“ rěka zběrka nowych serbskich fabulow, kotruž tuchwilu w našim nakładnistwje dodźěłujemy. Kolektiw 21 młodych serbskich „spisowaćelow“ mjez Wutołčicami a Salowom je sej hłójčku łamał. A woni njejsu sej jenož nowe fabule wumyslili, tež ilustracije su sami zhotowili. Ně, to njejsu koncepcionelne sony našeje přichodneje jednaćelki – chiba jednaćela ☺ – to je wěrno. Wězo dyrbi so nětko rjec, zo jedna so wo cyle wosebite přede­wzaće a zo awtorojo hišće do šule chodźa. Srjedu tydźenja poby 21 šulerjow 7. lětnika Ralbičanskeje wy­šeje šule z wučerjomaj Francisku Wróblowej a Janom Rjedu na Sukelnskej 27 tu w Budyšinje, zo bychu sej wobhladali, kak z jich manuskriptow a wobrazow na ličaku pisana čitanka nastawa. Při tym zbližichu sej a dožiwichu tež mnoho dalšeho, štož so w nakładnistwje dźeń wote dnja stawa. Projekt słuša do marketingowych aktiwitow, z kotrymiž chcemy wobdźěl­nikam dohlad do procesa nastaća knihi dać a jich na našu dźěławosć skedźbnjeć. Serbscy šulerjo tak nazhonjeja, zo so aktiwna zaběra ze serbskej rěču zadani a zo ma zmysł, w maćeršćinje tworić.