Serbski folklorny ansambl Wudwor ma hižo přez lěta wustojneho wuměłskeho nawodu Kornela Kolembusa. Milenka Rječcyna je so z choreografom, rejwarjom a rejwanskim wučerjom rozmołwjała.

Móžeće rejwarjam a rejwarkam Wudworskeho ansambla (SFAW) tuchwilu scyła někajki trening poskićić, snadź digitalnje?

K. Kolembus: Smój z mandźelskej, kotraž ze mnu zhromadnje Wudworčanow trenuje wo tym rozmyslowałoj, ale so přećiwo zwučowanju z pomocu widejow rozsudźiłoj. Přičina toho je zawěsćenje. Štó zaruča chorobny pjenjez, hdyž rejwarki a rejwarjo doma trenuja a so při tym zranja?

Kotre pokiwy dawaće čłonam, zo bychu w treningu wostali?

K. Kolembus: Wěm, zo woni wěste zwučowanja sami činja. Poručam pak jim, tež wjele so wonka hibać, trochu běhać abo ... drjewo kałać. To spožča wutrajnosć a myški.

Poprawom chcychu Wudworčenjo loni 40. jubilej wobstaća swojeho ansambla woswjećić. Kajke su aktualne plany?

K. Kolembus: Loni njejsmy swjećić móhli a lětsa njebudźemy swjećić, ale orientujemy so na lěćo 2022. Hač tomu potom tak budźe, pokaza wuwiće koronapandemije.

Wjelelětny archidiakon Janskeje wosady Wojerec Ján Emanuel Dobrucký zemrě tam 19. małeho róžka 1921. Wulka lubosć a přichilnosć rodźeneho Słowaka k serbskemu ludej, jeho kulturje a rěči wuzběhny w nekrologu za njeho Časopis Maćicy Serbskeje. Jako syn ewangelskeho fararja bě so Dobrucký 13. wulkeho róžka 1854 w słowakskich Mošovcach narodźił. Studowaše we Wienje a Lipsku ewangelsku teologiju. Serbow zezna wón w Lipsku přez Sorabičanow. Najprjedy fararješe tři lěta bjez kruteho při­stajenja w słowakskej domiznje. Na to sćěhowaše namołwu ­fararja Jaroměra Hendricha Imiša, jako słowjanski duchowny mjez Łužiskimi Serbami skutkować, hdźež pobrachowachu serbscy fararjo. Na Hodźijskej farje sej ­Dobrucký serbsku rěč tak derje přiswoji, zo móžeše w njej tež pisać a basnić. Spočatnje skutkowaše jako farar w Sprjejcach a po tym 36 lět we Wojerecach. Dohro­mady 38 lět bě wón z Maćicarjom. Jeho najwoblubowanišej powědančce běštej „Handrij, serbski kěbětar“ (jako šuler sym powědančko wjacekróć ze zajimom čitał – přisp. awtora) a „Daniel w lawowej ­jamje“. Spisał je tež wjele nabožnych přinoškow.

Budyšin (SN/bn). Hornjołužiska Caritas a zwjazk „Budyšin wostanje pisany“ žadatej sej ze zhromadnej nowinskej zdźělenku, tuchwilny model podpěry za připućowarjow wobchować. „Poradźowanske móžnosće za migraciske klientstwo prewentiwnje sylnić mamy za winowatosć komunow. Wobstejace struktury funguja a měli so wobchować. Žadamy sej tuž wot komunow kaž tež wot Swobodneho stata Sakskeje, eksistowace poradźowanja dale financować. Krótšenja w tym wobłuku móhli k tomu wjesć, zo so jasnje wjetši podźěl wobydlerkow a wobydlerjow z migraciskim pozadkom w kriminaliće abo konsumje drogow potepi. Nimo toho přiběra riziko bjezdomnosće.“

Aktualnje přewjeduje Caritas tydźensce něhdźe 40 poradźowanjow. Podobnu pomoc skići towarstwo Witajće do Budyšina, kotrež něhdźe 25 poradźowanjow wob tydźeń přewažnje čestnohamtsce organizuje. Serwis měri so na wšitkich připućowarjow z „perspektiwu dowolnosće trajneho přebytka“.

Dešno (SN/CoR). Prěni raz chce Domizniski muzej Dešno w lěću bajkowy festiwal zarjadować. Nawodnica muzeja měješe hižo dawno ideju, „kotraž pak dyrbješe najprjedy raz prawje zrawić“, kaž to jeje sobudźěłaćerka Kathrin Šwjelina na naprašowanje SN zwurazni. Loni bě spěchowanske towarstwo muzeja próstwu wo spěchowanje „Słowjanskeho bajkoweho festiwala“ we wobłuku idejoweho wubědźowanja „Kulturna domizna Łužica“ braniborskemu ministerstwu za wědomosć, slědźenje a kulturu zapodało.

Festiwal je jedyn ze 24 projektow, kotrež su z dohromady 145 próstwow wu­zwolili a kotrež z 9 400 eurami podpěruja. „Mějachmy plan B za mjeńše zarjadowanje, ćim bóle so nětko wjeselimy, zo móžemy woprawdźe z wjacorymi wuměłcami něšto rjane na nohi stajić“, Šwjelina wuzběhny. Wona widźi přede­wzaće zdobom jako dźěl wulkeho projekta „Hódnoćenje imaterielneho kulturneho namrěwstwa Delnjeje Łužicy w němsko-serbskim konteksće“.