Radźena prapremjera a přeseleny wusmuž
Budyšin (SN/bn). „Njesmjertnosć“ rěka twórba Lukaša Čórlicha, kotraž dožiwi we wobłuku wčerawšeho sinfoniskeho koncerta Serbskeho ludoweho ansambla swoju prapremjeru na hłownym jewišću Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła. Młody, 24lětny Kulowski komponist bě ju na baseń samsneho mjena Handrija Zejlerja spisał a z njej wubědźowanje Towaršnosće za spěchowanje SLA „Kocor 2.0“, wupisane jako projekt swjedźenskeho lěta składnostnje 200. narodnin Korle Awgusta Kocora a 150. posmjertnin Zejlerja, dobył. „Što radosć rjeńšu dawa, hač zwěsćić, kelko talenta wosrjedź Serbow rosće? Wubědźowanje bě wěste riziko, wšako njewědźachmy, što z njeho wuchadźa. Rozsud za wulkotnu twórbu, kotruž smy runje słyšeli, pak bě jury w zahoritej přezjednosći tworiła. Wažne nam bě a je, zo so tworićelska mysl dale dawa, zo nowe zynki a kompozicije zaklinča. Wšo dobre Lukašej Čórlichej na swojim wuměłskim puću – dale tak!“ To rjekny předsyda towaršnosće Sieghard Kozel a dźakowaše so dobyćerjej přepodawajo jemu kwěćel.
Tradicionalist na rěčnym polu
Budyšin (SN/CoR). Nimale 20 zajimcow je wčera wječor knižna premjera prěnjeje prozoweje zběrki „Na motawych mjezach“ Benedikta Dyrlicha do Budyskeje Smolerjec kniharnje přiwabiła. Přepodawši nowostku wjelelětnemu awtorej Ludoweho nakładnistwa Domowina a bywšemu šefredaktorej SN wuzběhny jednaćel LND Syman Pětr Cyž, zo „njeje wudaće jenož hladajo na wobsah, ale tež na wuhotowanje radźene“. Wobalku pyši wolijowa mólba serbskeje tworjaceje wuměłče Boženy Nawki-Kunysz (1946– 2000). W rozmołwje z lektorom Pětrom Thiemannom podšmórny Dyrlich hišće raz, štož spisa hižo w eseju 1985 wo tworjenju molerki, kotrež bě jeho „přeco zahoriło“: „Połojcu wěrnosće nazhonimy wšak wosnje“ – to, štož cyle hłuboko tči, so w nocy pokazuje. Spisowaćel rozłoži, zo wjele motiwow za swoje teksty ze sonow bjerje. Tak tworješe awtor připosłucharjam móst k powědančku „Bruno so zabłudźi“, kotrež wčera předčita. Je to jedne z dohromady wosom prawozjewjenjow zběrki, kotraž wobsahuje teksty z pjeć lětdźesatkow.
Łužica, ja wołam će?
Publikum je rozsudźił a ze sylnje wobsadźeneho koła kandidatkow Fionje Grond koncert we wobłuku wuznamneho festiwala „Women in Jazz“ wobradźił. Bjezdwěla by sej to kóžda z nominowanych dorostowych wobdźělnicow zasłužiła. Byrnjež tajki zjawny wotum zwjetša mało wo wuměłskej kwaliće wuprajił a so tohodla woprawnjeneho razu kritisce wobhladować hodźał, jedna so přiwšěm wo woblubowane a naposledk legitimne wašnje zwuraznjenja wole wothłosowacych. W tym zwisku poskića so mały myslowy eksperiment: By-li so někajka pjana horstka, teptaca serbske koło, po tymle procedere za někajki folklorny festiwal kwalifikować móhła, by najskerje nadosć hłosow z Łužicy dóšło, předewšěm potom, hdyž za to tři, štyri kliki kompjuteroweje myški abo wotpowědna ličba porstowanjow na šmóratku dosahaja.
Wuběrna (!) dobyćerka Halleskeho wubědźowanja je z dohromady něhdźe 7 000 hłosow 469 dóstała. Bosćan Nawka
Hudźbnik z wulkej serbskej wutrobu
Kónc tydźenja roznjese so zrudna powěsć, zo je čěski dirigent, hudźbnik a komponist Jan Chlebníček nahle zemrěł. Nic jeno Serbski ludowy ansambl česći sej jeho zasłužby wo serbsku hudźbu a jeho prócu při jeje spřistupnjenju serbskej ludnosći.
Jan Chlebníček narodźi so 15. decembra 1935 w čěskich Vikýřovicach. Na konserwatoriju w Kroměřížu da so w předmjetach pišćałka, wioloncello a dirigowanje wuwučować. Wot 1956 do 1958 skutkowaše jako fletist w Morawskej filhar- moniji w Olomoucu. Hižo za čas studija bě tohorunja dirigent při dźiwadle „Jonas Záborsky“ w Prešovje. Po tym, zo bě tam tři lěta dźěłał, nastupi městno jako dirigent w Słowakskim ludowuměłskim ansamblu (SĽUK) w Bratislavje. 1970 přesydli so do Budyšina, hdźež skutkowaše wot 1. nowembra 1969 do 21. julija 1981 jako kapałny mišter a wot 1. awgusta 1989 do 31. decembra 2000 jako nawoda orchestra Serbskeho ludoweho ansambla. 1977 bu z Wuměłskim mytom Domowiny wuznamjenjeny.
Naša wulka šansa je regionalnosć
Michał Feldmann rozžohnuje so po 30 lětach na wuměnk – zamołwitosć za Wuhladko přewozmje Roman Nuk
Wjelelětny zamołwity redaktor za serbski telewizijny magacin Wuhladko Michał Feldmann je so njedawno na wuměnk rozžohnował. Janek Wowčer je so z nazhonitym žurnalistom, kotryž je serbskim a mjeńšinowym prašenjam napřećo jara wotewrjeny, wo Serbach, serbskej telewiziji, wo přichodźe Wuhladka a wuwiću žurnalizma w Němskej powšitkownje rozmołwjał.
Kak sće k žurnalizmej přišoł?
Festiwal twari eksistencielne mosty za region
Nimale kóžde křesło w Žitawskim Gerharta Hauptmannowym dźiwadle bě wobsadźene, jako su tam wčera wječor 19. Nysowy filmowy festiwal (NFF) zahajili. Po přez koronu postajenymaj lětomaj ze skrótšenym programom wjeseli so publikum skónčnje zaso na šěsć festiwalowych dnjow z dohromady 90 filmami a dalšimi zarjadowanjemi.
Kniha k 800. jubilejej Bukec
Přeco dale tak
Cecilija Nawkec
Spomnjeće „bjez pomnika“ móžne
Pod hesłom „Pomnik za Bismarcka? Kelko spominanja na ‚železneho kanclera‘ je w Budyšinje trjeba?“ wuhotowaše kubłanišćo swj. Bena podijowu diskusiju rjadu „Smochčanski forum“. Partner wčerawšeho zarjadowanja bě Drježdźanske towarstwo „DenkMalFort! – Die Erinnerungswerkstatt“.
Smochćicy (SN/bn). Nawjazujo na loni naposledk wot Budyskeje měšćanskeje rady wotpokazany namjet towarstwa „Bautzener Liedertafel“, pomnik za Otta von Bismarcka w rekonstrukciji po originalu znowa na Čornoboze postajić bě kubłanišćo wyšeho měšćanostu Alexandera Ahrensa (SPD), fachowca za pomniki a pomnikoškit dr. Justusa H. Ulbrichta kaž tež wědomostnika na Serbskim instituće dr. Friedricha Pollacka na forum přeprosyło. Diskutanća běchu sej přezjedni, zo njeje debata wo bywšim kancleru Němskeho mócnarstwa a jeho róli za němsku kulturu wopominanja njehladajo na „politiske rozsudy“ zakónčena.
