Serbski institut z pozitiwnym facitom a naročnym programom za 2021
Choćebuz/Budyšin (SN/bn). „Njehladajo na pandemiju smy loni wšo docpěli, štož smy sej za lěto 2020 do plana zapisali. Na přikład smy rěčnej portalej dolnoserbski.de a hornjoserbsce.de kaž tež soblex.de dale wutwarili. Tam wudospołnjamy lětsa dalše rěčne resursy. Tež za 2021 mamy połny dźěłowy plan. Wudamy wažne wědomostne publikacije, na přikład wobšěrne dwuzwjazkowe knihi wo stawiznach Hornjeje Łužicy w Druhej swětowej wójnje. Nimo toho změjemy dalšu ewaluaciju přez našu wědomostnu přiradu.“ Takle direktor dr. Hauke Bartels dźěławosć Serbskeho instituta (SI) zjima, podawajo zdobom wuhlad na přichodne měsacy.
11. hodownika před 50 lětami zahajichu so w NDR prěnje Dny serbskeje kultury, a to w Neubrandenburgskim wobwodźe. Ministerstwo za kulturu bě je zarjadowało, a jeho sektorownik za serbsku kulturu Jan Kósk zestaja tehdy program zhromadnje z Domowinu a dalšimi serbskimi institucijemi kaž SLA, Ludowym nakładnistwom Domowina (LND) a Domom za serbske ludowe wuměłstwo (DSLW). Ze stron ministerstwa kultury bě 1. naměstnik ministra, statny sekretar dr. Dieter Heinze, cyłkownje za Dny serbskeje kultury zamołwity.
Dźensa před sto lětami narodźi so Maks Pilop, kiž je w powójnskim serbskim nowinarstwje wusahowacu rólu měł. Z nim na čole su so bytostne změny w serbskim žurnalizmje stali: Nowa doba bu dźenik, redakcija bu po principje šefredaktora natwarjena, struktura redakcije po wotrjadach a fachowych polach přerjadowana. Byrnjež redakcija po ludźoch mała była – personalny wobstatk hibaše so mjez 15 a wjace hač 20 ludźimi, – bě Nowa doba nětkole do principow NDRskeho nowinarstwa zarjadowana: ze wšěmi lěpšinami, ze wšěmi špakami.
Maks Pilop njebě w serbskim nowinarstwje cuzy, hdyž jeho 1954 na městno šefredaktora sadźichu. Jako młodźenc bě hižo do přiłohi Serbskich Nowin dopisował. Po wójnje dźěłaše na wšelakich městnach w Budyšinje a w Pančicach, natwarjejo nowy powójnski porjad, doniž so w redakciji Lausitzer Rundschau, spočatnje za Łužicu, pozdźišo za Choćebuski wobwod wuchadźacu stronsku nowinu, na žurnalista njewukmani. Na Lipšćanskej Karla Marxowej uniwersiće bu na diplomoweho žurnalista wukubłany.
Před někotrymi lětami wobkedźbowach w Berlinje mi dotal njeznaty fenomen: Widźach dźeń a wjace młodostnych, kotřiž swoje šmóratko na njewšědne, płone wašnje blisko k hubje dźeržachu, zo bychu do mikrofona rěčeli. Kak pak runočasnu mobilnu rozmołwu sćěhować, hdyž je horni dźěl nastroja ze zatwarjenym słuchatkom daloko wot wucha zdaleny? Dyrbju přiznać, zo sym wotmołwu na swoje prašenje hakle po wěstym času zhonił. Město pisanja krótkich powěsćow, štož bě w 90tych lětach w formje SMSkow hišće nowa, atraktiwna alternatiwa k telefonatam, nabywaše w běhu lět zaso ertna komunikacija na woblubowanosći: rěčane a wotposkane powěsće. Nowe zwučenosće pokazuja so na wšelakich polach: streaming, podcast, posłužowanje nastrojow z rěču.
