Wot spočatka do kónca někotre strony přeskočiła
Budyšin (SN/bn). Prezentacija noweje knihi „Innen bröckelt die unerhörte schicht“, wudateje wot Jayne-Ann Igel a Jana Kuhlbrodta a wušłeje w nakładnistwje Poetenladen, přiwabi wčera něhdźe 40 zajimcow do Smolerjec kniharnje. Publikacija wopřijima wuběr basnjow a krótkoprozy Měrany Cušcyneje. Awtorka recitowaše sowje twórby sama, wuzběhnywši, zo „započnu z prěnjej a kónču z poslednjej“ w antologiji wozjewjenej twórbu, při čimž „někotružkuli stronu přeskoču“. Wubranym wjeršam poda anekdotisce pozadki. Mjez druhim wopytowarjam rozłoži, zo je baseń „Zigarrendunst“ swojimaj dźědomaj wěnowana a zo ma Čornobóh wjacorych přičin dla „wosebity woznam“ za nju. Ze za Elke Erb spisanym poemom „Sommer 2004“ wopominaše njedawno zemrětu koleginu; basni „Er das volk“ a „Den kriegsfuß im nacken“ běštej z přikładomaj ironiskeje kritiki na aktualnym towaršnostnym a swětowym połoženju. Z twórbu „Zaunnicken“ a pendantom „Płótnyganje“ podšmórny Cušcyna dwurěčnosć, kajkaž je mnohim łužiskim lyrikarjam swojorazna.
Lajska dźiwadłowa skupina Bühnenvolk předstaji jutře, sobotu, ...
Handrij Zejler
1. februara 1804 narodźi so w Słonej Boršći do swójby studnjerja a žiwnosćerja farar, Serbow narodny basnik a załožićel našeje narodneje kultury Handrij Zejler. Nadarjeny hólčec wopyta Budyski gymnazij. Studowaše w Lipsku teologiju a bu ze stipendijom Budyskeho tachantstwa podpěrany. „Z njeboćičkim Zejlerjom zhubichmy jednoho z najzasłužbnišich Serbow, sobuzałožerja a wužiwarja noweho serbowstwa, sławneho pěsnjerja a pilneho spisowarja, kotrež mjeno budźe so w stawiznach serbskeje rěče a literatury wěčnje błyšćić.“ Tak pisaše Michał Hórnik w nekrologu za 15. winowca 1872 we Łazu zemrěteho Zejlerja, kotrehož bě tam wot lěta 1835 z woblubowanym wosadnym fararjom.
Wosom króć maksimalne dypki
Němska hudźbna rada wuhotuje lětsa mjeztym 61. wubědźowanje „Młodźina hudźi“. Prěnje koło na regionalnej runinje wotmě so minjeny kónc tydźenja. We Wojerecach wobdźěli so w tamnišej hudźbnjej šuli a w Lessingowym gymnaziju dohromady něhdźe sto dźěći a młodostnych we wobłuku 33. wubědźowanja za region Sakska/Łužica.
Marja Młynkowa
Žiwjenske wjeselo z hudźby
Lětuši poskitk „Wosebiteho koncerta na spočatku lěta“ pod hesłom „Žiwjenske wjeselo?!“ wokřewi wopytowarstwo na pjeć městach we Łužicy a zwonka njeje. W Lipsku, Berlinje, Choćebuzu, Budyšinje kaž tež we Wojerecach bě wopyt koncertow toho rjadu tónraz zaso dobry. „Ludźo maja nětko znowa lóšt na tajke zarjadowanja“, zwěsći jich iniciatorka, w Berlinje bydlaca klasiska pianistka a komponistka Heidemarja Wiesnerec. Ze serbskeje swójby w Barće pochadźacej wuměłči je předewšěm wažne, zo so hudźba Serbow wot měnjacych so interpretow do mjezynarodneho konteksta staja. Tući stanu so tak z multiplikatorami hudźby Serbow. Zdobom zasadźuje so wona za to, zo stajnje nowe twórby nastawaja. Tak předstaji so w běhu mjeztym 29 lět cyłkownje 60 nowych komornohudźbnych kompozicijow, kotrež serbski repertoire stila klasiskeje moderny wobohaćeja.
Tworjenje pod hesłom: „Žiwjenske wjeselo?!“
Hity Hercow na hłownym jewišću
Předstaja popularne twórby
Chór Lipa zhladuje na lěto 2023 a předstaji sobustawam nowe projekty
Na swojej hłownej zhromadźiznje 16. januara w awli Šule Ćišinskeho w Pančicach-Kukowje zhladowaše předsydstwo chóra Lipa na minjene lěto.
Kónc lěta měješe towarstwo 71 čłonow, wot toho 54 aktiwnych spěwarjow. Chór pod nawodom Jadwigi Kaulfürstoweje měješe dźewjeć zjawnych wustupow, zwjetša w Hornjej Łužicy. K tomu słušeja woblubowane koncerty kaž nalětni, přeco w meji, w klóšterskej zahrodźe, nócny (loni w juniju w Baćonju), nazymski (loni w oktobru w Janšojcach) a hodowny koncert přeco w Róžeńčan cyrkwi, na kotrymž nahromadźichu 1 500 eurow za ponowjenje schodow Marijineje studnički. Na iniciatiwu knježnow klóštra Marijina hwězda nazwučowachu žony „Missa Brevis solemnis“ z pjera Feliksa Brojera a ju zhromadnje z nimi prěni raz 20. awgusta w klóšterskej cyrkwi zanjesechu. 5. septembra wobrubi chór literarno-hudźbny wječor w Pančicach-Kukowje, wuhotowany wot Domowiny na česć 150tych posmjertnin Jurja Słodenka, załožerja předchadźaceho ćělesa, Lipy Serbskeje.
Narodna drasta zwuraznja identitu
Na diskusijnym wječoru „Kak wužiwamy serbsku drastu w přichodźe“ z fachowču Moniku Cyžowej minjeny pjatk na Radworskim dwórnišću, dóstachu přitomni dohlad do stawiznow a ideje do přichoda.
Radwor (SN/BŠe). We Łužicy dale a mjenje žonow wšědny dźeń w narodnej drasće chodźi. Tuž je wažne, sej mysle wo tym činić, kak móhli narodnu drastu zachować a za pućemi pytać, kak hodźeli z drastu a jeje elementami wobchadźeć.
