Pettersson a Findus dźěći zahoriłoj
Aaron English, hudźbnik ze stolicy sewjeroameriskeho spěwytwórstwa ...
Pozitiwna bilanca wokrjesneje hudźbneje šule
Budyšin (SN/bn). Wokrjesna hudźbna šula Budyšin je składnostnje zakónčenja šulskeho lěta 2024/2025 pozitiwnu bilancu wozjewiła. Spočatk junija su sej wjacori šulerjo, mjenujcy duwo Constanze Moser (trompeta) a Anne Beykirch (klawěr) kaž tež Vinzenz Reiche (saksofon) a In Hu No (klawěr) na Zwjazkowym wubědźowanju Młodźina hudźi wuběrne druhe městna ze stajnje 22 dypkami zdobyli. Hižo wjele lět sćele hudźbna šula swojich chowancow na w lěće 1964 zahajene wurisanje, na kotrymž měrja so z najlěpšimi dorostowymi instrumentalistami z cyłeje Němskeje. „Smy njesměrnje hordźi na to, zo su naši šulerjo tež lětsa zaso tajke wusahowace hódnoćenja docpěli“, podšmórnje nawodnica kubłanišća Camilla Jende a zjima: „Gratulujemy jim kaž tež jich wučerjam wutrobnje k jich wuspěcham, kotrež mamy za dopokaz našeho wulce profesionelneho dźěła.“ Zwjazkowe wubědźowanje je po swójskim podaću sobu najbóle renoměrowana naprawa, namakać a spěchować hudźbne talenty.
Namakanu žadnostku přijimali
Budyšin (SN). „Bringing the baby home today“, tak tituluje Berlinjan Roman Wilhelm přinošk na swojim Instagram-profilu, po tym zo je serbsku knihu z 18. lětstotka Serbskej centralnej bibliotece (SCB) darił. Spočatk apryla dóńdźe mejlka Berlinjana do Serbskeho instituta (SI), w kotrejž rozprawješe wo njedawnym „wuchowanju“ knihi z 18. lětstotka na čaporowych wikach njedaloko Kostrzyna. Namakanka wukopa so jako woprawdźita žadnostka. Jedna so wo šesty nakład Noweho Zakonja w němskej a delnjoserbskej rěči z přełožkom Jana Bogumiła Fabriciusa z lěta 1788. Spóznawši kulturelnu hódnotu, wobroći so na SI kaž tež na Statnu biblioteku w Berlinje. Pytaše nowu „domiznu“ za knihu. Zwěsćiwši, zo so 6. nakład tutoho přełožka dotal nihdźe jewił njebě, zwurazni SCB hnydom zajim za knihu. Dotal wobsedźi SCB mjenujcy „jenož“ prěni, třeći, štwórty a pjaty nakład tejele wersije Noweho Zakonja.
Hejnice: Wosebity chór wosebity jubilej wuhotował
W lěće 1725 natwarichu baziliku Marje wopytanja w Hejnicach. Tuž swjeća lětsa 300 lět cyrkwinskeje swjećizny. Z hosćom běchu mjez druhim mnozy bywši čłonojo 1. serbskeje kulturneje brigady a dopominachu so na rjane chórowe lěhwa w pódlanskim klóštrje.
Něhdźe 27 něhdyšich spěwarkow a spěwarjow poby předwčerawšim w čěskich Hejnicach. Składnostnje jubileja bě bywši dirigent brigady Friedemann Böhme čłonow chóra, kotřiž něhdy w ćělesu sobu skutkowachu, přeprošał, składnostnje swjatka mały program wuhotować. Tak wobrubichu bywši brigadnicy swjedźensku Božu mšu z hudźbu, a to w putniskej cyrkwi, kotraž je Boži dom klóštra Marje wopytanja, hdźež přewjeduje brigada kóžde lěto chórowe lěhwo.
Krabat w boju tež dušu serbskeho ludu namakał
Inscenaciju w dwěmaj rěčomaj – serbsce a němsce – wuspěšnje w Čornym Chołmcu předstajili
W Čornym Chołmcu je měr a pokoj zaćahnył. Po tym, zo su Čorny młyn znowa natwarili, jón Krabat a jeho luba Hanka wobhospodarjataj. Nětko je zaso čas, so žiwjenju wěnować. Čorny młynk je so zhubił, jeho dóńt je njewěsty kaž tež tón jeho mandźelskeje, Krabatoweje maćerje.
Na spočatku lěta zwjeseleja so wjesnjenjo nad camprowanjom, symboliskim swjedźenjom, kotryž wuhnawa zymu a wita nowe žiwjenje, nalěćo.
Lutki a błudnički pomhali
Do rjaneho swjećenja pak zadobudźetaj so Čorna kmótra (Julia Henke) a Čorny młynk (Nico Müller). Tutón zda so někak spodźiwny, kaž bjez duše. Krabat a Hanka wojujetaj přećiwo Čornej kmótře. Jako wopor za to žada sej wona dušu Čorneho młynka.
Z tym zahaji so poprawny tema jednanja: što je duša a kajku ma čłowjek.
Krabat pyta za dušu Čorneho młynka. Byrnjež ta čorna była, trjeba wón ju.
Župa prócowarja wopominała
Budyšin (SN/bn). Składnostnje 125. narodninow Měrćina Nowaka-Njechorńskeho je župa „Jan Arnošt Smoler“ wčera wopominanske zarjadowanje w Budyskim Serbskim domje wuhotowało. Něhdźe 25 zajimcow powitawši předstaji županka Leńka Thomasowa jubilara jako „jednu z najwuznamnišich serbskich wosobinow 20. lětstotka“ a „załožerja serbskeho molerstwa. Kóždemu dźěsću běchu – znajmjeńša hač do politiskeho přewróta w lěće 1989 – jeho wobrazy, kniha ‚Mišter Krabat‘ a ilustrowane bajki kaž ‚Baćon a žaby‘ znate.“ Lipowe łopješko, kotrež sta so ze signaturu Nowaka, je dźensa takrjec ze synonymom serbskeho wuměłstwa. Sam wšak njeby so wón ani moler ani spisowaćel mjenował, ale po słowach Thomasoweje skerje „pisacy moler abo molowacy pisarski“. Charakteristisce běchu jeho „skromnosć, humor a wuběrna serbšćina“.
Předstajeja Dučmana w Niskej
Dźěći pisany program pokazali
Dušu swojich ludow přestajili
Chrósćicy (SN/BŠe). W lěće 2003 je UNESCO wobzamknyła, zo ma so lisćina imaterielneho kulturneho herbstwa nastajić. Zaměr toho je, dušu, drastu, tradicije a rjemjesło ludow na swěće spěchować a škitać. Pod hesłom „Hdźež duša luba schow swój ma“ wobdźěli so pjeć skupinow na programje, zo bychu publikumej swoje wosebitosće pokazali.
Ze znatym karnewalom w Južnej Americe steji Kolumbiska na lisćinje kulturneho herbstwa. Čłonojo skupiny Grupo di Música y Dancas Folclóricas Carmen López přeprosychu přihladowarjow do reje pokazujo jim zakładnu kročel a k tomu wšelake wariacije. Tež skupina Balett Saly Velingera ze Senegala je ludźom na Koklic statoku swoju tradiciju hraća na bubonach spřistupniła.
