Z lubosćinskej lyriku, jazzom, dźiwadłom a wustajeńcami wabili

Budyšin (SN/bn). Přihotowanym sydłam w druhej najwjetšej rumnosći za wosebite wustajeńcy Budyskeho Serbskeho muzeja dyrbjachu sobudźěłaćerjo njewočakowaneho nawala zajimcow dla přidatne stólcy přistajić, prjedy hač Lipšćanske duwo Mlokawka swój połhodźinski koncert zahaji. Dohromady přednjeseštaj spěwarka Walburga Wałdźic a gitarist Max Löb sydom mjez jazzom a šansonom chabłacych spěwow, skomponowanych na teksty Róže Domašcyneje a Kita Lorenca. „Wšitke tute twórby namakaće tež na naju nowej CDji ‚Poezija lubosće‘, kotruž smój tu dźensa takrjec njeoficialnje předstajiłoj“, Wałdźic po wustupje wabješe.

18. junija 1994 załožichu na cyrkwinskim dnju w Njeswačidle Serbske ewangelske towarstwo (SET). Bywši Hrodźišćanski farar Jan Malink bě trěbnosć tajkeho towarstwa nastorčił. Spočatnje bě jemu 48 ludźi přistupiło. Na internetnej stronje SET rěka, zo njeje dźensniši dźeń lochko­ z ewangelskim Serbom być. Wšako su mjeńšina w němskorěčnych wosadach. Přiwšěm nochcedźa zapomnić swoje namrěwstwo a chcedźa w tradiciji prjedownikow zhromadnje skut­kować. Towarstwo spěchuje ewangelske žiwjenje w najwšelakorišich wobłukach, štož je so jemu minjene 25 lět wuspěšnje radźiło. Tak podpěruje wšelake ewan­gelske swjedźenje w maćeršćinje a lětny Serbski cyrkwinski dźeń. Dale stara so wo namrěwstwo swojich prjedownikow a wo pomniki, kaž je to na přikład wopomnjenski kamjeń za fararja Jana Ki­liana na Kotečanskim kěrchowje. Runje tak zamołwja SET wudawanje měsačnika Pomhaj Bóh, Ochranowske hesła, Serbski lekcionar a dalše publikacije. SET ma zaměr,­ „w najlěpšej tradiciji prjedow­nikow“ dale skutkować. Bianka Šeferowa

Budyšin (SN/bn). „Znaki pominaki ko­po­laki“ rěka nowa, w Ludowym nakładni­stwje Domowina wušła kniha, w kotrejž awtorki Róža Domašcyna, Měrka Mětowa a Měrana Cušcyna we formje episkeje basnje literarisce po Łužicy pućuja. Njewšědna wosebitosć publikacije je, zo wopřijima tekst dohromady 39 štučkow ze staj­nje 13 wjeršemi. A kóžda štučka na předchadźacu z pjera jednotliweje spisowaćelki nawjazuje.

14. junija 1944 poradźi so ameriskim wojakam w Normandiji wot štyrjoch němskich diwizijow horco zakitowanu frontowu liniju před Saint-Sauveurom-le-Vicomte přełamać a město dwaj dnjej po tym wuswobodźić. Zdobom docpěchu Američenjo zaso přibrjóh Atlantika a postupowachu na wjetše přistawne město Cherbourg, kotrež potom 23. junija zdobychu. Tak zahaji so ofensiwa aliěrowaneho wójska do wot Němcow wobsadźeneje Francoskeje.

Po přizemjenju wosom diwizijow a tankow antihitlerskich zwjazkarjow 6. junija 1944 w Normandiji wutworichu ameriscy a jendźelscy wojacy tam tři sylne zepěranišća. Wone sahachu wot Atlantika dźesać kilometrow do francoskeho kraja. 6. junija 1944 – na tak mjenowanym D-dayju – dósta so něhdźe 150 000 ameriskich, jendźelskich a kanadiskich wojakow do Normandije a k zaliwej rěki Seine, hdźež su skónčnje dołho wočakowanu zapadnu frontu w Europje wutworili. Ně­hdźe 7 000 łódźow a 1 100 lětadłow zwjazkarjow transportowaše a škitaše jich před jenož 50 němskimi honjakami.