Smjerdźečenjo Slepjanow zahorili
Jubilejny swjatk cyle w znamjenju wuměłstwa
Choćebuz (NC/KP). Jubilejna 40. schadowanka steješe cyle pod hesłom „Wuměłstwo“. Tomu wotpowědowaše tež městnosć zarjadowanja, kotrež wotmě so wčera w Braniborskim krajnym muzeju za moderne wuměłstwo (BLMK). Po krótkim dwurěčnym witanju moderatorkow wječora Jany Herzbergerojc a Sophije Springerojc z Delnjoserbskeho gymnazija Choćebuz předstaji Serbski ludowy ansambl něhdźe sto hosćom wurězki z aktualneje inscenacije „Wulicowanje wó wóźe“. Rězbar Reiner Maria Matysik a Kathrin Geuther ze załožby swj. Mateja prezentowaštaj wuslědki projekta „Drogowarje mjazy swětami – Wuměłske wuzgónjowanja w pśisedleńskem kraju Bramborska“. Po krótkim hudźbnym intermecu ze spěwotwórcu Clara Werden wodźeštej moderatorce publikum do swěta moderneho, zdźěla abstraktneho wuměłstwa: Pod titulom „Fly Butterfly Fly“ předstaji režiserka a modowa designerka Wiete Sommer swoju interpretaciju serbskeje drasty w formje rejowanskeje performance k elektroniskej hudźbje.
Lóštny wječor z hosćom z Gubina
Budyšin (CS/SN). Andreas Peter z Gubina je jara mnohostronski. Nimo swojeho skutkowanja jako šef Delnjołužiskeho nakładnistwa Gubin je tež jako „měšćanski stražnik“ z turistami po puću. Jich njezabawja wón jenož z lóštnymi podawkami z měšćanskich stawiznow, ale tež ze swójskimi basnjemi a hrónčkami na přikład Johanna Wolfganga von Goethe a Joachima Ringelnatza. Stajna přewodnica je jemu při tym „cyrkwinska myš“ Piepsi. Wčera je so Peter sam a ze swojim nakładnistwom w Smolerjec kniharni předstajił.
Nastupajo Gubin Peter wuzběhny, zo narodźi so tam bywši prezident Němskeje demokratiskeje republiki Wilhelm Pieck, čehoždla rěkachu městu něhdy „Město Wilhelma Piecka“. Ze slědowacej anekdotu rozłoži Peter, čehodla Gubin Gubin rěka: „Něhdy nańdźe njeznaty ryjo w zemi kósć a rjekny: ‚Das ist ja een Guhbeen (Kuhbein)‘. A při tym wosta.“
Toni Krahl, wjelelětny spěwar skupiny City a aktualny wokalist band ...
„Flechtwerk“ rěka předwčerawšim w Kamjenskim Dada-centrumje ...
Trojorěčne dźiwadło w Galiciskej
Množić a žnjeć ze serbskej literaturu
Veles rěka po starodawnym słowjanskim bohu płódnosće, magije a žnjow pomjenowane nakładnistwo, kotrež je „na wjacerěčne wudaća serbskeje literatury kaž tež na přełožki dźěćacych a młodźinskich knihow do hornjoserbšćiny specializowane“. Dotal su w nim štyri stawiznički rjadu Lubiny Hajduk-Veljkovićoweje „Dolina při rěce“ w rozdźělnych formatach a dohromady dźesać rěčach kaž tež přełožkaj „Mała wjera“ (Otfried Preußler) scomter přewodźacym glosarom a njedawno „Znowa namakany přećel“ (Fred Uhlman) wušli.
Zwiski mjez mytosom a čłowjekom znazorniła
Budyšin (CS/SN). „Krabat. Mjez mytosom a čłowjekom“ běše tema wodźenja we wobłuku Krabatoweho tydźenja wčera dopołdnja w Budyskim Serbskim muzeju. Muzejownica Monika Ošikowa prezentowaše eksponaty a wideja ze stajneje wustajeńcy. Tak znazorni wopytowarjam zwiski mjez serbskej bajowej postawu Krabata a historiskej wosobinu Chorwata Janka Šajatovića (1624 - 1704).
Naposledk mjenowany běše před něhdźe 300 lětami do Hornjeje Łužicy přišoł, zo by w škitnej gardźe dohromady štyrjoch sakskich kurwjerchow słužił. Za swoju swěrnu słužbu dósta wudwór we Wulkich Zdźarach. Spočatnje domoródni skeptisce na njeho zhladowachu. Jeho dobrych skutkow dla wšak zdoby sej Šajatović bórze sympatije serbskich wjesnjanow – mjez druhim je jim drjewo za natwar cyrkwje darił. Přez lětstotki so tute podawizny, wosebje na přazach, ertnje dale dawachu. Tak je so realita z mytosom změšała. W swojich wuwjedźenjach skedźbni Monika Ošikowa tež na škitne symbole a znamjenja. Mjez druhim namakaš je na serbskich jutrownych jejkach.
