Młyn ludźi wabił
Zahajenje sezony z Dnjemi we łužiskej jězorinje wabješe sobotu wjace hač sto hosći na wodźenja do Krabatoweho młyna w Čornym Chołmcu. Katrin Demczenko je so někotrych prašała:
Kora Rottgardt z Wojerec: Smy prawidłownje tu a znaju powěsć wo Krabaće. Tudyše wuwiće ze zajimom sćěhuju.
Dieter Kain z Hessenskeje: Widźu młyn prěni raz a wón něšto wuprudźa. Sym wćipny na wodźenje, wšako chcu něšto wo Krabaće zhonić.
Veronika Lyssy z Wojerec: Kolesujemy rady po jězorinje. Poskitk Krabatoweho młyna so nam spodoba. Chcemy tež raz zastupne lisćiki za Krabatowy festiwal dóstać. Njeje rjenje, zo su přeco wupředate.
Maren Apel z Lubina: Smy wo Dnjach we łužiskej jězorinje w nowinje čitali a tuž so z awtom na puć podali. Naša mać znaje film wo Krabaće a chcyše skónčnje raz tónle młyn widźeć.
Rita Plamann z Wojerec: Znaju Krabatowu powěsć a wašnje, kak ju ludźom posrědkuja. Dny w jězorinje su dobra wěc, informacije na dróhach, hdźe so što wotměwa, móhli lěpše być.
Z 18 fotami serbskich nałožkow
Berlin (ML/SN). „Do najznaćišich nałožkow Serbow słuša jěchanje křižerjow. Zdawna swjeća katolscy Serbja Hornjeje Łužicy jutrowničku w dołhich, při kóždym wjedrje so podawacych procesionach a wozjewjacych zrowastanjenje Chrystusa. W swojej archaiskej chutnosći je to hnujace dožiwjenje – tež za ateistiskich přihladowarjow.“ Takle piše Berlinska nowina Neues Deutschland w přiłoze, w kotrejž wozjewi 18 čornoběłych wuměłstwowych fotow wo serbskich nałožkach. Fota bě wot lěta 1974 do 1984 znaty fotograf reportažow Ulrich Burchert zhotowił. Dźenik piše: „Intensiwnje je wón kulturne žiwjenje, nałožki Serbow wobkedźbował. Wot poroda a křćeńcy hač k smjerći a chowanju, wot spočatka hač ke kóncej čłowjeskeje eksistency pěstuje słowjanska mjeńšina we Łužicy swoje tradicije. Burchert pokazuje ze swojimi wobrazami kołoběh lěta runje tak kaž běh žiwjenja.“
Zapósłane (14.04.15)
Regina Šołćina z Konjec wupraja so w aktualnej debaće wo najnowšej inscenaciji Budyskeho NSLDź „Mój wuměrjeny kraj“:
Dołho přemyslowach, hač zabjeru stejišćo k dwěmaj kritikomaj w SN ze 26. měrca k hrě „Mój wuměrjeny kraj“. Sprěnja so dźiwam, čehodla so tajke wěcy pro a kontra w SN njewobjednawaja. Zdruha sym sej hru tohorunja wobhladała a mam hinaši wid na nju. Tež jewišća storča stajnje zaso na swoje hranicy, přirodu a jeje temy z konfliktami w zašłosći a přitomnosći wuměłsce přihladowarjam zbližić.
Wo hidźe přećiwo Serbam
Frankfurt n. M. (ML/SN). „Wospjet buchu w Hornjej Łužicy Serbja nadpadnjeni. Nětko je policija někotrych podhladnych zwěsćiła.“ Wo tym rozprawješe we wulkim němskim dźeniku Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) Stefan Locke w połstronskim přinošku pod nadpismom „Stara hida w nowym šaće“. Nowinar skedźbnja na podawki loni nazymu, na nadpady a wohroženja serbskich młodostnych na rejwanskich zabawach. „Zjawnosć zhoni tole přez čitanski list młodostneho, kotryž w Serbskich Nowinach wopisowaše, kak bě so srjedź oktobra na diskotece Budyskeho Serbskeho gymnazija w Šunowje něhdźe 15 prawicarsce ekstremnje wusměrjenych młodostnych zjewiło. Na chódbje wobkedźbowachu woni kóždeho, kiž serbsce rěčeše. Po puću k awtu rjejachu parole přećiwo Serbam.“
Zapósłane (02.04.15)
Pod nadpismom „Čorny blak na běłym lacu Domowiny?“ wupraja so JěwaMarja Čornakec w mjenje změrcowskeho wuběrka ke komentarej Axela Arlta w SN z 31. měrca nastupajo 17. hłownu zhromadźiznu třěšneho zwjazka:
Změrcowski wuběrk ma nadawk, konflikty mjez čłonami Domowiny změrować. Hdyž pak su we wuběrku samym diskrepancy, je zadźiwanje ćim wjetše. Što tči za tym, zo wuprajichu čłonojo změrcowskeho wuběrka Hajkej Kozelej jako předsydźe njedowěru, na čož wón sobudźěło w gremiju sam skónči? Na žadyn pad njeje na tym wina, kaž Axel Arlt w swojim komentarje twjerdźi, „diskrepanca mjez nim (Kozelom, red.) a předsydu Domowiny“.
Što je so stało? Změrcowski wuběrk bě so wot decembra z wěstym zapodaćom zaběrał. Wotpowědnje změrcowskemu porjadej Domowiny přewjedźe wuběrk jednanje, na kotrymž pak so Hajko Kozel njewobdźěli, dokelž bě so sam jako w naležnosći zajaty přizjewił.
Zapósłane (01.04.15)
Ke kóždolětnej debaće wo dosć wysokim niwowje volleyballistow z pólskeje Tokarnje na pokalu Domowiny piše Zbigniew Pawolski z Hrubjelčic:
Kóžde lěto to samsne: Po volleyballowym turněrje wo pokal Domowiny dźe wo prašenje, w kotrej lize přećeljo z Tokarnje poprawom hraja. Lětsa – minjenu sobotu – dyrbjachu samo pisomnje wobkrućić, zo su hobbyjowi hrajerjo. Při tym je wěc poprawom cyle jednora. Kóždy, kiž to chcyše, hač na kromje hrajnišća, w přestawkach abo wječor w Domje biskopa Bena, móhł to w rozmołwje z pólskimi hrajerjemi zhonić: Volleyball je w Pólskej narodny sport čo. 1. Kóžda wjes komuny Tokarnia ma sportowu halu, w kotrejž móže kóždy wjackróć wob tydźeń trenować. Kóždej dwaj měsacaj jedna ze wsow turněr organizuje. To su hry a wjeselo za wšitkich. Loni wotměchu so w Pólskej swětowe mišterstwa we volleyballu muži. W kónčnej hrě přewiny Pólska zakitowarja titula, trójneho swětoweho mištra Brazilsku z 3:1.
