Křesćan Krawc z Hrubjelčic je so nastupajo Zapósłane Jana Nuka z Radworja we wutornym wudaću SN wo stawje serbskeho šulstwa pjera jimał:

Štož dawno wěmy: Serbsku rěč poda­waja w šulach dźensa kaž cuzorěčny předmjet. To ći přišeptnu serbske wučerki, kaž njebychu to wótře prajić směli. Wu­wzaća su šule w Ralbicach, Pančicach-Kukowje, Chrósćicach, Worklecach, Ra­dworju z maćernorěčnej wučbu. W někotrych z nich wuwučuja serbšćinu tež dźělnje kaž cuzu rěč. Schodźenk niže: Na pjeć porstach móhł wotličić, na kotrych šulach serbšćinu hišće jako runoprawny předmjet po­dawaja, wězo w praksy jako předmjet kaž cuzeje rěče. A třeći schodźenk: W nam znatych dwurěčnych šulach serbšćina mjeztym docyła žanu rólu wjace njehraje, w dalokim wobkruhu z Bórkhamora, Łaza, Wujězda, Hamora, Wósporka, Huski, Hodźija atd.

Jan Nuk so praša: „Móžemy na wobstejacej katastrofalnej situaciji hišće něšto změnić?“ Wón sej žada: „Je načasu wolić nowe puće, a je načasu wzać swój dóńt do swójskeju rukow.“ Ja so prašam: Kelko zajimowanych­ na tutón apel wotmołwi?

Jan Nuk z Radworja piše: Na pomoc, tepimy­ so!­

Tak začuwam, hdyž čitam přinoški Serbskich Nowin wo wuslědkach ewaluacije serbskorěčneho kubłanja w Braniborskej. Začuwam tak, hdyž čitam list nawodow serbskich institucijow kultusowymaj ministerstwomaj Sakskeje a Braniborskeje falowaceho kwalifikowaneho dorosta w serbskich institucijach dla.

Nowina mi nimale z ruki padny, jako čitach wo zwěsćenju knjenje Kathleen Komolka jako čłonki staršiskeje inicia­tiwy w Delnjej Łužicy, zo je wěda WITAJ-šulerjow serbšćiny po wotchadźe z pěstowarnje lěpša hač pola šulerjow w 6. lětniku. Kajke mějachmy nadźije w 1990tych lětach po zawjedźenju WITAJ-kubłanja, zo budźe Łužica bórze zaso dwurěčna.

Hižo před dźesać lětami warnowachu w Hornjej Łužicy, zo njeměli so zanjechać maćernorěčne dźěći w našich šulach, zo njeby kwalita wobknježenja serbšćiny ćerpjeła.

Nětko leži dźěćo w studni, a w němskorěčnej přiłoze SN lětnik 29 čitam „Gesetzgeber­ muss handeln“. Što wo­čakujemy wot kultusoweju ministrow Sakskeje a Braniborskeje?

Na jubilejnym swjedźenju Serbskeho Sokoła je so Alfons Wićaz někotrych staršich a młódšich čłonow prašał, što jim­ sportowe zjednoćenstwo wozna­mjenja.

Jan Macka: Jako bu zwjazk před 25 lětami znowa załoženy, njemějach wo nim žane prawe předstawy. Tehdy njebě hišće wšitko tak, zo móžach rjec, zo podamy so nětko do dźěła. To so hakle pozdźišo wuwiwaše. Spóznach, zo su rozdźělne zajimy w sporće, jedyn hori so za tu, dalši za tamnu družinu. Běch wot młodych lět zahority kopar. Sym so potom wosebje na serbske wubranki zwažił. Běchmy wjele lět stara garda w Sokole. W lětomaj 2014 a 2015 smy nawod Sokoła do młódšich rukow dali. To bě jara derje. Po wjacorych lětach zwěsćam, zo je so wšitko skrućiło a dale womłodźiło. Starosta Milan­ Funka je dobry nawoda a zamóže dźěło spomóžnje dale wjesć.

Nowe lěto – nowe wočakowanja. Abo wostanje wšitko při starym? Smy so něko­trych ludźi za tym prašeli, što su sej za 2019 předewzali abo kotre maja wočakowanja a přeća. Snano namakaće mjez nimi mysl, kotraž tež waše přichodne 363 dnjow wobohaći.

Andreja Rjedźic-Bulankowa z Mješic: Njejsym sej ničo předewzała. Přeju pak sej, zo sej ludźo zaso naše dołho wu­wojowane towaršnostne, křesćansko­židowske hódnoty wuwědomjeja. To mi wosebje hladajo na lětuše wólby jara na wu­trobje leži.

Jan Nuk z Radworja: Přeju sej w nowym lěće wjace wuwaženosće mjez ludźi­mi a dostojniše mjezsobne wob­chadźenje. Ekstremne diferency, kaž smy je loni stajnje zaso dožiwjeli, dyrbjeli so zwjesć na runinu, kotruž móža wšitcy akcep­tować. Na serbskim polu měł bój wo zachowanje rěče w srjedźišću stać. Nadźijam so wotpowědnych kročelow w kubłanišćach, kotrež spožčeja nadźiju do přichoda. Serbja dyrbjeli w tym na­stupanju hišće wjetši wliw wukonjeć.