„Wěrny nakładnik měł nan a mać być, dójka a kludźer. Wón dyrbjał mozy filozofa, wid radiologi a miłosć chorobneje sotry měć. Něšto pak na žadyn pad njeměł měć: swójske žiwjenje.“ To měni Fritz J. Raddatz, bywši šeflektor a naměstnik nawody­ nakładnistwa Rowohlt. Čim mjeńše nakładnistwo je, ćim bóle to płaći. W małym nakładnistwje ma nakładnik wot prěnjeho planowanja hač k předani knihow a nastajenju programoweje li­nije wšo na swojimaj ramjenjomaj. To drje jeho duchownje a kulturnje po­zběhuje, ale zdobom jeho – jeli čuwy, dwěle a starosće sobu ličiš – njesměrnje tłóči. Prosće prajene: To je hotowe se­bjewuklukowanje. Nakładnik, załožićel a mějićel renoměrowaneho łužiskeho nakładnistwa Lusatia Frank Stübner bě sej wšo to nabrěmjenił. Ale hišće wjace: Wón je wědu wo serbskej domiznje šěrokemu, zajimowanemu němskemu čitarstwu spřistupnił.