W tutej kolumnje powědaja štyrjo redakciji SN znaći mjezynarodni awtorojo, wotměnjacy so pod pseudonymom „prof. Wink“, jónu wob měsac wo swojich­ nazhonjenjach a dožiwjenjach we wobłuku zetkanja kulturow, identitow, rěčow a narodnych­ mjeńšin.

Snano to njewěriće, bě pak čas, zo prof. Wink njebě hišće z profesorom. Bě 23 lět stary, měješe wulke sony a bě wćipny na swět. Wćipnosć jeho wabješe so na puć nastajić. Wink chcyše sej swět wotkryć.

A tak poda so přichodny profesor na studij do Parisa. Rjanosć twarjenjow, bohatosć wukładnych woknow, powěsće wo měsće romantiskich zetkanjow a słódneje kuchnje młodeho studenta tróšku zatrašichu. Nimo toho cuza rěč, komplikowany system podzemskeje železnicy, wša uniwersitna běrokratija ... Wšo to je wuskutkowało, zo njebě sej hižo tak wěsty, hač budźe kmany tu cyłe lěto wutrać. Rozmyslowaše, hač bě wćipnosć woprawdźe ­dobry poradźowar.