Čitamoj a kupujemoj knihi bjez přestaća. Knihi su naju (tele-)wizory do swěta a runje tak do nutřkowneho swěta ludźi. Jedna z minjeny čas čitanych je Jurja Kochowy dźenik „Gruben – Rand – Notizen“. Smój sej jón mjez sobu z ruki wzałoj, ­dokelž je naju do čitanja ćahnył. Tež měsacy po tym wo Kochowej knize rěčimoj, hdyž dźe wo prašenja přitomnosće, a přirunamoj swoje měnjenje z Kochowym. Při tym wjace na to njemyslimoj, zo je w němskej rěči spisana. Za naju je wona serbska kniha. Serbska literatura w němskej rěči? Hač w tym padźe tak je, abo je to scyła móžno, njech wědomostnicy rozsudźa!

Jednanje na kromje wuhlowych jamow, kaž titul praji, tak jara do čitanja njewabi. Tola čłowjek dyrbi wědźeć: Tu njeńdźe jenož wo wuhlo, dźe wo žiwjenje scyła. Dźe wo nas w našim času. Kniha móhła tež rěkać: Swójba a swět – w přewrótach časa. Jurij Koch wopisuje pri­watne ­žiwjenje we wuskim zwisku z po­litiskimi prudami. To so dźiwaš, kak sylnje po­litika do našeho swójbneho ži­wjenja ­zasahuje. Kak wona našim dźěćom jich ­powołanja nadiktuje, jich prócu wo ­zastup do sebjezastaranja.