Rowjenka a rowjenkaj dopominaja so na wuznamneho choreografa

„Juraj bě mi dobry, snano najlěpši, wučer na polu ludowych rejow. Njeběch­ přeco jeho měnjenja. Diskusije z nim pak běchu stajnje runohódne a njesměrnje płódne. Zaměr bě, wěcki hač k jadru dodnić. Wobkedźbować, připosłuchać a reje tež sam/sama praktisce nawuknyć je za to runje tak wažne kaž stare pisomne žórła studować. Jenož takle­ hodźa so tež za jewišćo wědomje wuměłsce předźěłać. Tak wostanu přeco awtentiske – to je snano najbytostniše dopóznaće, kotrež sym ze zetkanjow za sebje sobu brała.“

Theresa Jacobsowa, hudźbna

wědomostnica při Serbskim instituće