W serbskej literaturje chowaja so mnohe drohoćinki, na kotrež znowa skedźbnić je trjeba, zo njebychu so pozabyli. Wotpowědne impulsy chce awtorka serbskim čitarjam a čitarkam z nowym rjadom „Znowa čitała“ dawać.
Před dwěmaj lětdźesatkomaj poča serbska literarna towaršnosć sej zadźiwana wuwědomjeć, zo su žony-awtorki po ličbje swojich muskich kolegow přesćahnyli. Prawidłownje běchu wone w antologijach serbskeje prozy we wjetšej ličbje zastupjene hač awtorojo-mužojo. A něšto lět pozdźišo zwěsćichmy na posedźenjach nawodow serbskich institucijow, zo bě jich wjace wjednicow hač wjednikow. Nó haj, tajki trend móže so spěšnje zaso měnjeć. Ale na čim je zaležało, zo je tute wuwiće tak wočiwidne było? Poprawom je to zajimawa tema za wědomostne slědźenje wo serbskej towaršnosći. Sama móžu jenož tukać.
