„Ta ćma, ta ćma tak wulka­ je, hdyž my te dźěła pisamy, wo sinusu a ‚Potsdamje‘ a žadyn přehlad nimamy ...!“ Takle spěwachmy před nimale 40 lětami na kóncu našeho šulskeho časa. Što pak ma tale tehdyša ćma ze sportom­ a z tuchwilnymi zymskimi prózdninami činić?