„Wjele zboža přejemy a so pěknje prašamy, njej’ tu swjaty Mikławš był, njej’ tu ničo wostajił.“ Takle klinčeše abo klinči hišće nětko w Radworskej wosadźe. Cyle wěsće so dźěći z poł­nymi titami domoj nawróćeja a so nad naspěwanym wjesela. Spěwali drje wčera Drježdźanscy Dynamowcy njejsu, ale za to trójce do wrotow přećiwnika trjechili. Haj, bychu-li wšě swoje móžnosće koncentrowanišo abo měrnišo dohrali, móhli woni snadź hišće wjace wrotow třělić. Tola­ najprjedy raz su dalše tři dypki na konće, a jeli w přichodnych třoch hrach dale tak wustupuja kaž w druhim poł­času, su dalše wažne dypki bjezdwěla móžne. Přichodny tydźeń steji sakski derby na programje, a koparjam z Rudnych horin tež runjewon derje njeje, hdyž na tabul­ku hladaja. A potom dźe za Dynamo do Ingolstadta, a jeli tam dypkuja, potom hišće lěpje­ wupada – jeli, jeli jeli ...