Festiwal serbskeje kultury wotmě so minjeny kónc tydźenja w Janšojcach. Mnozy zajimcy z Delnjeje, srjedźneje a Hornjeje Łužicy sej tam wulećachu. Woprašachmy někotrych za jich zaćišćom.
Jurij Špitank ze Zejic, předsyda TCM: Do Janšojc sym so hłownje priwatnje podał, dokelž jako Hornjoserb Delnju Łužicu přemało znaju. Cyrkej bě na kemšach derje wopytana, mnohe žony běchu narodnu drastu woblečene a kemšerjo su kěrluše z nowych ewangelskich spěwarskich „Tyca“ sobu zanošowali. To su rjane spěwy. Tajki wopyt je zdobom dobra přiležnosć, z Delnjej Łužicu dalše styki nawjazać.
Wolfgang Kotisek z Brězowki, nawoda Slepjanskeho folklorneho ansambla: Je rjenje, so z druhimi kulturnymi ćělesami tu na festiwalu zetkać. Derje zdobom je, zo so ludźom žiwe tradicije předstajeja. Hač w Delnjej abo Hornjej Łužicy – wšudźe, hdźež so tajke zarjadowanja wotměwaja, smy jako ansambl rady pódla. To je wosebje młodostnym pohon.