Najebać rjane słónčne dny njemóže

někotryžkuli swój popołdniši kofej wonka na terasy woměrje wupić. Wosy, w dotal njeznatym mnóstwje, ludźi myla a wobćežuja. Wina je wjedro.

Budyšin (SN/JK). „Naša firma wobsteji hižo 15 lět, ale tak zlě kaž lětsa z wosami hišće ženje njebě“, praji sobudźěłaćerka Budyskeje Pjechec firmy za drjewoškit a zaničowanje škódnikow. Wšědnje wjacore razy nastajataj so šef a nachwilnje přistajeny na puć, zo byštaj potrjechenym pomhałoj wosace hnězda znješkódnić a ludźom měr a strowotu zaručić. Při tym njeje stajnje lochko, nastawace abo hižo natwarjene hnězdo znješkódnić. We wosebitym wobleku a w rukajcach, wuhotowanaj z chemikalijemi, bližitaj so mužej k hnězdu a je zrumujetaj. Kaž sobudźěłaćerka předewzaća praji, je dowolene, wosy při tym morić.

Ćopłe wjedro a wulka suchota stej wina na rozrosće wosacych wobstatkow. „Wosy su nětko wosebje aktiwne, dokelž mrěja jich kralowny, wosacy lud so rozpušća a zwostate dźěłaćerki podawaja so hłódne na puć za cyrobu“, rozłožuje Berthold Langenhorst z přirodoškitneho zwjazka Němskeje Nabu.