Ratarjo wočakuja lětsa přerězne do dobre žně. Měnjatych temperaturow a spadkow, tež krupow dla su regionalne rozdźěle. Zdobom su płaćizny ratarskich wudźěłkow chětro niske.

Budyšin (SN/BŠe). W Kubšiskim agrarnym zawodźe Budissa su nazymski ječmjeń hižo domłóćili, štož wučinja ně­hdźe dwaceći procentow cyłkowneje płoniny předewzaća. „Wězo njebě wjedro za žně najkmańše. Smy pak suchu periodu wužiwali a spěšnje ječmjeń žnjeli“, Mat­thias Friedrich z nawodnistwa agrarneho zawoda Budissa rozjasnja. Jako přichodna budźe tam pšeńca zrała. Tež rěpik chcedźa bórze žnjeć započeć. Pola toho pak njemóža so tuchwilu hišće jasnje rjec, kajke žně budu. To wšak zdobom wot družiny rostlin wotwisuje. Na tamnym boku wjedro wulku rólu hraje. Runje při mejskim njewjedrje z krupami su rostliny chětro ćerpjeli. „Na polach, hdźež njejsu krupy padali, to scyła tak hubjenje njewupada“, Matthias Friedrich wuswětla. Hdyž změja třećinu do połojcy zahonow wotžnjatych, budu hakle zwěsćić móc, kajke budu wunoški.