Budyšin/Hózk (SN/BŠe). Žně hromaka so nachileja. Kaž pak je wot plahowarjow woblubowaneje zeleniny słyšeć, njebě sezona runjewon wunošna. Žně su lětsa chětro pozdźe a pomałku zaběželi. Nocy běchu zymne a bě sucho, štož so na kwalitu hromaka wuskutkowa.
Druhi žnjenski połčas bě drje lěpši, ale nic přemóžacy. W Hózkowskim Domanic ratarskim zawodźe mějachu w druhej połojcy sezony přerězne žně. Spočatne straty nachwatać woni njemóžachu. „Štož je zhubjene, wostanje zhubjene“, zdźěli ratar Maćij Domanja na naprašowanje. W Hózku plahuje wón bjezposrědnje při wsy na pjeć hektarach hromak. Štyrjo přistajeni delikatesu wšědnje kałaja, dalši štyrjo ju rjedźa a sortěruja, prjedy hač móža ju na swojich stejnišćach předawać. Zdobom móžeš sej Domanic hromak na přikład w Budyskim „Wjelbiku“ abo w Hrubjelčanskim hosćencu „Sprjewiny doł“ zesłodźeć dać.
