Warjenje piwa ma w Budyšinje dołhu tradiciju, při čimž bywše zawody bohužel wjace njeeksistuja
Nóc wot 19. na 20 februar 1996 je so mnohim wobydlerjam sprjewineho města do pomjatka zaryła. Temperatura bě wokoło nule, měšeńca sněha a dešća bě chětro njepřijomna. Přiwšěm bě w pózdnich wječornych hodźinach njewšědnje wjele ludźi na Budyskich dróhach. Wšako bě nóc wot róžoweje póndźele na póstnisku wutoru, w kotrejž mnozy swjećachu. Tak tež njezadźiwa, zo je so powěsć něhdźe w 22.30 hodź. spěšnje po měsće šěriła: „Woheń! Piwarnja so pali!“
Hižo krótko po tym zhromadźi so wulka syła ludźi wokoło markantneho kompleksa twarjenjow na wuběžku skały přez Sprjewju. Wjacore sta wobydlerjow su to, štož widźachu, ze swojimi widejowymi kamerami a fotoaparatami – smartfony tehdy hišće žane njeběchu – sćěhowali. Jako „disciplinowanych“ jich policija pozdźišo wopisowaše. Nichtó njeje hašenske dźěła mylił abo je ze swojim zadźerženjom samo wohrozył.
