W Njeswačidle chce młoda swójba historiske twarjenje zaso wožiwić
K charakteristiskim domam podłu železniskich čarow słušeja bjezdwěla dwórnišća. Zastajenja železniskeho wobchada tež w Hornjej Łužicy, hdźež su na přikład zwisk mjez Budyšinom a Wojerecami zawrěli, je wjele prózdnych twarjenjow. W Radworju hižo něšto lět dwórnišćo kusk po kusku přetwarjeja. Mjeztym su so tež w Njeswačidle tajke twarske dźěła zahajili.
Dwórnišćo w Njeswačidle charakterizuje předewšěm twarska maćizna – palene cyhele, wužiwane za wonkownu fasadu. Twarjenje so wot tamnych w bliskosći wotzběhuje a wuprudźa něšto wosebite. To je jedna z přičin, čehodla je so Kristina Rječkec za nje zahoriła. „Přećel kaž tež ja smój njewotwisnje wot so přemyslowałoj, kak móhłoj najlěpje dwórnišćowy dom na swójbny domicil přetworić. Skónčnje smój so raz wo tym rozmołwjałoj a wobzamknyłoj, zo so wobhonimoj, komu Njeswačanske dwórnišćo słuša“, 36lětna powěda. Tuchwilu bydli młoda swójba hišće w Kamjenej pola Radworja. „Pytachmoj stajnje za domom z charakterom a ze stawiznami.“
