Konje běchu stajnje hižo wažny pomocnik čłowjeka. Tež pola nas w Serbach běchu burja lětstotki dołho wot tutych swěrnych zwěrjatow jako přežny skót wotwisni. Što pak je mytologiski woznam konja w našej kulturje a čehodla jěchaja poprawom křižerjo jutry wot wosady do wosady? Michał Domanja je so tutym prašenjam wěnował a podawa swoje wotmołwy.

Jara mało wěmy wo nałožkach, swjat­nicach a bohach našich prjedownikow z Łužicy. Jedne je wěste: Naši prjedownicy njeběchu bjezbóžni.

Wšitko, štož wěmy – hač je to wot kupy Rujany, z Braniborskeje, Durinskeje, Lübecka, Oldenburg abo tu z Łužicy po­srědkowane – přińdźe z pjera nowych křesćanskich knjezow a bu wot mnichow w klóštrach napisane.