Słowna wšelakosć serbšćiny wotbłyšćuje so tež w pomjenowanjach dźiwich zwěrjatow. Wo wjelku a lišce drje to prajić njemóžemy – tej wšudźe jenak rěkatej, ale wo někotrych druhich rěčnje zajimawych zastupjerjach chcemy tu wobjednać.