Wulkodubrawska dobrowólna wohnjowa wobora je wotnětka na zasadźenja najwšelakorišeho razu lěpje wuhotowana. Sobotu su tam wohnjowoborne jězdźidło požohnowali.

Wulka Dubrawa (CK/SN). Poswjećili su sobotu we Wulkej Dubrawje nowe jězdźidło tamnišeje wohnjoweje wobory. Kameradojo sami běchu wo to prosyli. A to so po słowach ewangelskeho fararja Wilfrieda Noacka skerje rědko stawa. Je pak „błudna wěra, zo žohnowanje tele awto nětko kaž twarožkowy zwón před wohenjom, wichorami a padustwom škita“, wón zwurazni. Přiwšěm pak je přeće spjelnił, zo by žiwjenje tych žohnował, kotřiž maja z jězdźidłom dźěłać. Po jeho měnjenju je přeće za žohnowanjom zwjazane z tym, zo wobornicy sami swěrnje a spušćomnje swoju słužbu wukonjeja. „Při tym njech jich Bóh přewodźa a na wšěch zasadźenjach před złym zachowa“, Wilfried Noack rjekny. Serbski katolski farar Beno Jakubaš wohnjowoborne awto na to požohnowa.