Chrósćicy (SN/MWj). Město putniskeje, literarneje abo hudźbneje steješe přirodowědna tema minjeny pjatk na programje we wobłuku sedmeje kulturneje zymy w Chróšćanskej putniskej hospodźe. Tam witaše Monika Gerdesowa Konječanskeho pčołarja Jana Šołtu. 15 zajimcam wón wo swojim wjelelětnym dźěle jako pčołar powědaše. Z kelko česćownosću so tomu wěnuje, wo tym swědčeše hnydom spočatnje jeho wuprajenje, zo je pčołka jeničke skoćatko, kiž njeslaknje, ale wumrěje. Zo je Jan Šołta z pčołarstwom wusko zwjazany, bě tohorunja z toho wusłyšeć, kelko lědma znatych serbskich wobrotow wón w tym zwisku znaje. Te wužiwaše Konječan­ wězo tež za wjacore nastroje pčołarja, kotrež bě sobu přinjesł.

W srjedźišću wječora pak steješe film, kotryž běchu před wosom lětami šulerjo Ralbičanskeje serbskeje wyšeje šule we wobłuku cyłodnjowskeho poskitka z pomocu SAEK nawjerćeli. W nim předstajene su najwšelakoriše dźěła, kotrež ma pčołar w běhu lěta wobstarać, započejo z wurjedźenjom kołćow po zymje přez wobstajnu kontrolu płastow hač k žnjam a přihotam na přichodnu zymu.