Přichodnu njedźelu wola Kamjenčenjo noweho wyšeho měšćanostu. Jako jenički kandiduje za wólby njestronjan Roland Dantz, dotalny mějićel zastojnstwa. ­Wo jeho dźěle, přećach a zaměrach w móžnej nowej periodźe jako prěni muž Lessingoweho města je so z nim rozmołwjał Jan Kral.

Maće lóšt a mocy za móžne dalše dźěło na dobro Kamjenca a jeho wobydlerjow?

R. Dantz: Praju haj z połnym přeswědčenjom. Mam lóšt a chcu to rady činić. Mam ze swojeho dźěła wulke wjeselo a dosć lóšta, je dale wukonjeć. Mam tež tójšto podpěry z rjadow wobydlerjow. Wězo je tajke dźěło tež z njelubymi zjawami a druhdy­ njepopularnymi rozsudami zwjazane. Hdyž pak dobre stronki taj­keho zastojnstwa přewažuja, hdyž maš wuspěch a něšto na dobro města wuskutkuješ, je to spokojace a rjane dźěło. Bych zbožowny był, by-li mi přichodnu njedźelu wjetšina Kamjenčanow znowa dowěru wuprajiła.

Optimizm a lóšt, znowa jako prěni muž města skutkować, złožuje so na dobre ­nazhonjenja a wuspěchi minjenych lět. Što maće wosobinsce za to bytostne zašłeje wólbneje doby?