Žonjacy póstniski ćah magisku ličbu wobdźělenych skupin docpěł

Kulow (aha/SN). Wot lěta 1988 je w Kulowje z tradiciju, zo wuhotuja žony a młodostne sobotu do róžoweje póndźele swój wosebity póstniski ćah. Tón wopokaza so zawčerawšim jako přiwabliwa tradicija, k čemuž je poměrnje rjane wjedro přinošowało. Irena Nowakowa a Birgit Šimanowa stej na torhošću jednotliwe wobrazy na temu „Orient“ připowědźiłoj. Wonej zwěsćištej, zo su lětsa w Kulowje ze sto wobdźělenymi skupinami magisku ličbu docpěli. Wjace hač 1 500 žonow a holcow bě do ćaha zapřijatych. Wone su tydźenje do toho wjele dźěła na so wzali, zo bychu ze swojimi přewšo pisanymi a kreatiwnymi kostimami lóštnu naladu přisporjeli. Dwójce su nory na połtřeća kilometrow dołhej čarje, kotraž z wobdźělenej ličbu skupin runje tak dosahaše, tysacy ludźi zbliska a zdaloka zawjeselili. Napadnyło je, zo bě mjez wopytowarjemi wjele předrasćenych.