Hodowne hry tež lětsa z krutym wobstatkom swjatočnosćow byli
Rom/Budyšin/Bluń/Smječkecy/Róžant/Choćebuz (jh/mih/SN/mwe/JaW/bn). Bamž Franciskus je w swojim prědowanju na chórowej Božej słužbje w hodownej nocy wěriwym znowa wuwědomił, zo „je Boža lubosć najwjetši dar wšěch časow. Mjeztym zo zdawa so tu na swěće wšitko logice daća měća dla podrjadować, dóstanjemy Boha takrjec darmotnje. Njejsmy ničo zdokonjeli, sej jeho lubosć zasłužić, a njebudźemy nihdy kmani, ju jemu narunać. Tule hnadu měli sej česćić, z tym zo ju přiwozmjemy.“
Tež we Łužicy zhromadźichu so ewangelscy kaž tež katolscy křesćenjo, zo bychu patoržicu zhromadnje wosławili. W Budyskej Michałskej cyrkwi wěnowaše so superintendent Jan Malink mjez druhim solidariće w swójbje. Po jeho słowach měli sej Józefa, kotremuž Jězus nan rěkaše, jako přikład wzać, tež „w ćežkich časach“ hromadźe dźeržeć.
