Žiwjensku nadźiju, zmužitosć a humor sej wobchować

Łaz (AK/SN). We Łazowskej hladarni starych spěwa Heiko Harig. Woblečeny je wón módru košlu, žołty woblek a žołte črije. Jemu su barby Hornjeje Łužicy lube. Spěwar, moderator a komikar z Chróstawy njedaloko Šěrachowa wobydlerjow a sobudźěłaćerjow na swoje wašnje zwjesela. „Tulpy z Amsterdama“, „Rucki ­zucki“ a mnohe dalše melodije su tam słyšeć. Wot póstniskeje wutory je to prěni kulturny termin za seniorow. Spontanje spěwa Heiko Harig štučku za wobydlerku Hildegard Kubitz, kotraž njemóže sobu na dworje přebywać. We Łazowskej starowni bydli tuchwilu 62 seniorow w starobje 71 do 97 lět. Někotři su před 18 lětami z Kamjenskeje starownje do Łaza přećahnyli. 54 sobudźěłaćerjow, mjez nimi dwaj wukubłancaj, so wo jich derjeměće stara.