Wot spočatka měrca 1992 wuchadźeja Serbske Nowiny jako wječornik. A wot toho časa je pomocnicy w mnohich wjetšich a mjeńšich wsach wšědnje ­čitarjam do domu noša. Najwjetši čas tuž našich pilnych roznošowarjow w lětnjej seriji předstajić (3).

W hišće ryzy serbskej wjesce Kanecach mjez Wotrowom a Swinjarnju, rjenje ležacej nad Klóšterskej wodu, bydli něhdźe 60 ludźi. Mjez nimi je Achim Čornak, kotremuž budźe lětsa 70 lět. Wšitcy we wsy, ale wosebje čitarjo našeho wječornika wědźa sej spušćomneho a swědomiteho, stajnje přećelneho wjesnjana wažić. Wón dźě mjeztym hižo dwanaće lět při kóždym wjedrje čitarjam Serbske Nowiny roznošuje. Jako bě tehdy tónle nadawk přewzał, dźěłaše w Kinsporskim zawodźe za plastowe wudźěłki. Kanečenjo wšak derje wědźachu, zo je Achim Čornak prawy muž za tele dźěło. Woni wědźachu, zo je 1953 w Sernjanach rodźeny wšudźe tam, hdźež je dźěłał, připóznaće žnjał.