Serbskej bjesadźe z Hodźija a Rakec zeńdźeštej so minjeny pjatk k zhromadnemu spěwanju na farskej zahrodźe w Rakecach. Tónraz bě Rakečanska Bjesada pod nawodom dr. Güntera Holdera swojich čłonow kaž tež tych z Hodźijskeje bjesady a zajimcow přeprosyła.

Blida běchu w štyriróžku nastajane, za jednym sedźeše srjedźa Měrćin Krawc z Delnjeho Wunjowa z gitaru, na blidach ležachu spřihotowane teksty a noty, k tomu Towaršne spěwniki a ewangelske­ Spěwarske. Hosćićeljo witachu 23 spěwarkow a spěwarjow, k tomu dźesać dujerjow Rakečanskeho pozawnoweho chóra, kotřiž znate serbske spěwy a kěrluše mócnje přewodźachu.

Jako prěnje zanjesechmy sej Bulankowe „Wjesele dźensa“, hnydom na to „Laudate omnes gentes“ a po tym w pisanej měšeńcy serbske ludowe spěwy a ze Spěwarskich, dušu pozběhowace znate kěrluše, wuprudźace nadźiju a radosć, mjez druhim z tekstami Kiliana. Hodźijski farar Christoph Rummel měnješe: „Serbja hišće zamóžeja spěwać, jeli nic wšo, ale znajmjeńša prěnjej dwě štučce. Kajka to chudoba, moji Němcy docyła wjace njespěwaja.“