Michał Komarnicki je njeboh. Přećeljo, přiwuzni a něhdyši kolegojo su so z w starobje 93 lět zemrětym dźensa tydźenja srozžohnowali. Michał Komarnicki narodźi so 1925 w Jitku, přežiwi ze swojej sotru drje chuduške, ale z radosću a lubosću pjelnjene dźěćatstwo, doniž njebu do wójny ćěrjeny. Młodźenc dyrbješe wšu grawoćiwu wójnu jako wojak w nurjaku dožiwić a ju přetrawši smědźeše zbožowny być, zo je so žiwy a strowy domoj wróćił. Wón nawukny w Rakecach powołanje ćěsle. Něšto lět drje w tutym powołanju dźěłaše, doniž so jemu, kaž mnohim młodostnym jeho staroby, w nowym času móžnosće dalekubłanja njewotewrěchu. Zwaži so do wučerstwa. Kaž sta młodych Serbow sta so z nowowučerjom. To rěkaše, bjez wulkeho wukubłanja so před rjadownju stupić, w nocach so na přichodny dźeń přihotować a so za to angažować, zo njehladajo na pochad wšě dźěći dobre ­kubłanje dóstawaja. Sam so po swjatoku dale wu­kmanješe, najprjedy w Podstupimje a pozdźišo pedagogisce na Berlinskej Humboldtowej uniwersiće.