Budyšin (SN/bn). „Zo mi słowa pobrachuja, so mi přečasto njestanje. Dźakuju so wam za lube słowa a počesćenje. Rjadujo akty Serbskeho šulskeho towarstwa (SŠT) sym so sama dźiwała, kelko smy zhromadnje zdokonjeli. Do přichoda sej přeju, zo serbšćinu dale šěrimy a we wobłuku cyłotneho procesa wot žłobika hač k uniwersitnemu wukubłanju wuwiwamy.“ To rjekny Ludmila Budarjowa na rozžohnowanskej swjatočnosći minjeny pjatk w Budyskim Serbskim domje. Do jeje narěče běchu zastupjerjow politiki, wuměłstwa a pedagogiki tři lětdźesatki trajace skutkowanje Budarjoweje na čole SŠT chwalobnje zjimali a hódnoćili. Mjez druhim dźakowachu so jej nawoda Sakskeho krajneho zarjada za šulu a kubłanje Matthias Peter, zapósłanc Sakskeho krajneho sejma Marko Šiman, prěni přirjadnik Budyskeho krajneho rady Udo Wićaz (wobaj CDU) kaž tež Benedikt Dyrlich. W mjenje Choćebuskeho wyšeho měšćanosty wuzběhny tamniša zamołwita za serbske naležnosće Anna Kosacojc-Kozelowa: „Wšitcy, kotrymž serbšćina na wutrobje leži, měli Wam přewšo dźakowni być.